प्रा. पुरुषोत्तम पाटील - मंद वाहताना वारा हले हालक...
एकविसाव्या शतकात मानवाच्या वाट्याला आलेले एकाकीपण कित्येक कवींनी त्यांच्या एकेका कवितेने भरून काढले.
मंद वाहताना वारा
हले हालकी डहाळी
फ़ुलं हासून-नाचून
माझ्या भरती ओंजळी
ओंजळीतला फ़ुलवरा
केला रिता तिच्या हाती
हातातली काकणेही
किणकिणती...लाजती
सखीही ती लाजवंती
धीट झाली कशी परी
मीच ओपलेली फ़ुलं
उधळिली माझ्या शिरी !
देवालयी देवालाही
हेवा असेल वाटला
रीत पाहून भक्तीची
असेल ना अचंबला
घटकेचा देवपणा
तिने दिधला असला
नि हयातीभर मला
काळ्या पोतीत बांधला !
N/A
References :
९३७२०२०१७३
Last Updated : November 11, 2016
TOP