श्रीजगदेकचक्षु:स्तोत्रम्

प्रणतकृपार्णवं तनुगल ( लस ) त्सहस्रकिरणं ( त्रिलोक - सुपर्व - विनुतं )
निखिलकलानिधिं पदरतव्रजेष्टवरदम् ।
तनुनयनाधिपं जितमनोभवपयचरणं प्रमोदततिदं
हृदि कलये समस्तजगतीविलोचनपदस्थबिम्ब ( काय ) किरणम् ॥१॥
प्रणमदभीष्टदं फणिपतिस्वतल्पसहजं रथेभमुखदं
यतिततिवर्त्म ( मार्ग ) दं त्रिभुवनीनिवासिविनुतं समृद्धिदनतिम् ।
विधिसुतपुत्रजं विभवदस्वपादनमनं विधूतशमलं
हृदि निदधे समस्तजगतीविलोचनस्थबिम्बकिरणम् ॥२॥
मनुयुगलीगुरुं प्रणतिकृत्कृपाजनिभुवं सरोजनयनं
सकलनयप्रदं रुचिरधीशरीरलसितं हराच्युतदृशम् ।
छविजितकुङ्कमं सलिलभूप्रमोददकरं प्रणम्रसुखदं
मनसि दधे स्मास्त जगतीविलोचनस्थबिम्बकिरणम् ॥३॥
विषयपराड्मुखं प्रणवगान्तरार्थदकृतं जपादिफलकं निखिलशुभप्रदं
सुतसुताधवेन्दुतनुजं ( स्मितलवावेधूतशशिनं ) जिताक्षसुलभम् ।
यमयमुनामनुद्वयशैनश्चरादिजनकं प्रचण्डधिषणं
मनसि दधामि सर्वजगतोविलोचनस्थबिम्बकिरणम् ॥४॥