भावगंगा - क्षणभरशा जीवनाला

क्षणभरशा जीवनाला युगयुग सांभाळशी
जग! धरो रे तुला, योगेश्वर उराशी ॥धृ॥
दिले ज्याने जीवन सुंदर
सोडू नको त्याला
जोड, जोड नाते त्याशी
तोडू नको त्याला
‍व्यवहारे जगावे; पण राहो तो धीराशी ॥१॥
क्षणाचे हे जीवन सगळे
निरर्थक न काही
प्रसाद प्रभूचा आहे
प्रभूने दिलेली लाही
कर्तृत्व असावे जवळी, शरीर का शृंगारशी? ॥२॥
देतो तोच परतही मागे
स्वत:चे दिलेले
सूचना न देता येईल
न्यावया स्वत:चे
म्हण; ‘योगेश्वर! या हो! उभा मी दाराशी!’ ॥३॥
दिले आहे जीवन त्याने
म्हणुन द्यावे लागे
गोंधळतो तेव्हा मानव
येती अश्रू वेगे
कारण, जीवनाच्या बागेत मृत्यू रहिवाशी ॥४॥