पदसंग्रह - पदे ४६१ ते ४६५

पद ४६१.
होतों कैसा मी ठकलों आपुल्या निजहिता मुकलों ॥ध्रु०॥
माझ्या स्वरूपाचा अंत पाहातां कुंठित वेदांत ॥ ऐसा व्यापक मी असतां तो मीं ह्मणवी औट हात ॥१॥
निजानंद-पद अविनाशी पाहाहो त्यजिलें म्यां यासी ॥ टाकुनि मणि घे कांचवटी तैसा रमलों विषयांशीं ॥२॥
नवल श्रीगुरुची करणी चिद्रुप प्रकाशला तरणी ॥ द्वैत नासुनियां तम ते भरली निजरगें भरणी ॥३॥

पद ४६२.
आहा रे केवढा हा गोता प्राणी खातसे कळतां ॥ एकामागें एकाच्या कशा पड्ताती चळथा ॥ध्रु०॥
शब्दें वेधुनि मृग धांवें स्पर्शें गज बंधन पावे ॥ रूपें पतंग नाडियला रसना गोवित गळ गोवीं ॥१॥
भ्रमर सुगंध कमळांत आसक्ति धरुनियां तेथ ॥ गुंफुनि राहातां तो हस्ती रात्रीं येउनि भक्षीत ॥२॥
पांचहि विषयें पांचांसी नाश केला जिवितेंसीं ॥ मोहें पांचहि ज्यामध्यें त्याची गति होइल कैसी ॥३॥
धरितो शुक नळिका पायीं मुक्त असतां नव जाय ॥ तैसें मीपण हें गोवी कोशकीटकाच्या न्यायें ॥४॥
आंवरुनि पांचहि विषयांसीं लाविला सद्नुरुभजनासी ॥ ऐसं करील जरि तरि हा पावे निजसुख रंगासी ॥५॥

पद ४६३.
सद्नुरुभजनीं लावा रे ॥ करणें निजसुख सेवा रे ॥ लक्ष चौर्‍याऐसीं योनी उगवा प्रपंच गोवा रे ॥ध्रु०॥
शब्दीं गुरुच्या रति ठेवा चरणस्पर्शें तनु रावा ॥ निजरुप पाहुनियां डोळां गुरुच्या तीर्थरसा सेवा ॥१॥
सुंगध गुरुपदकमळीं ध्या रे; ऐशा पांचाचा ॥ झाडा करुनि; विवरा रे; पट येइल त्रिभुवनिंचा ॥२॥
शत्रु मित्र आप-आपणा मन हें मुरडे तरि जाणा ॥ मग निज वस्तुचा दानीं भेटे श्रीरंग गुरुराणा ॥३॥

पद ४६४.
र्सहजचि निर्भय ते ज्ञानी ॥ध्रु०॥
नामरूप नैश्वर हा प्रत्यय ॥ उरलें तें शाश्वत अज अव्यय ॥१॥
अस्ति भाति प्रिय स्वगत भेद ॥ त्रिपुटिरहित हरि गर्जति वेद ॥२॥
मायिक लहरी ओघ तरंग ॥ उदधी मात्न शाश्वत निजरग ॥३॥

पद ४६५.
हो कां भलतेसे परि तें ॥ लागों भक्तिरसें ॥ध्रु०॥
फळ जळ मूळ हो ॥ उणें केवळ हो किंबहुना एक तुळसीदल हो ॥१॥
यातिहीन पशुपक्षीकुळ हो ॥ कुस्थळ स्थळ परी मन प्रेमळ हो ॥२॥
कारण मुक्तिसि भक्ति प्रधान ॥ निज रंगें होय पूर्ण समाधान ॥३॥