बुद्धि माता शिकवी मना, सोडि वासना, दिवारजनी ॥
निःसंग विचर भुवनी ॥धृ०॥
हा प्रपंच लटिका खरा, मानुनी बरा, होसि घाबरा, घडोघडी ॥
तव पदी मोहवेडी ॥
धन-सुता,मानुनी वृथा, धरी क्रूरता, शरण जाई ॥
गुरुपदी देह वाही ॥
धरि छंद, त्यजुनि भवबंध, नको संबंध, मना तुजसी ॥
व्यर्थ रे व्यर्थ फससी ॥चाल॥
धाउ नको मना तू असा, अरेअसा ॥
षड्रिपू पारधी ससा, तू ससा ॥
गळा फास बांधितिल कसा, अरे कसा ॥
ती गाठ, असे बळकट, नसे तुज वाट, कुठे भुवनी ॥
पाहि मना ज्ञान नयनी ॥बुद्धि०॥१॥
नवविधा भक्तिचे मिसे, लागो तुज पिसे, कळो आधी ॥
करि त्याग सकल व्याधी ॥
नसे अंत वर्णिती संत, पंच कोशात, बघे मुळिंचा ॥
निर्गुण ब्रह्मकुळिंचा ॥
ते स्थळ, असे निर्मळ , नको करू वेळ, निघे अता ॥
नाहि तिथे क्लेश चिंता ॥चाल॥
ही माया जारिण खरि, अरे खरी ॥
नाचवी तुला बहु परी, बहु परी ॥
आलिंगुनि म्हणसि सुंदरी, सुंदरी ॥
तन मन, करुनि अर्पण, नसे तुज भान, मना काही, मना० ॥
का बुडसि नरक डोही ॥ बुद्धि०॥२॥
रामदास होइ तू खास, करी वनि वास, स्मरुनि त्यासी ॥
लाभेल सौख्यराशी ॥
हे चित्र, लावुनी नेत्र, बघे एकत्र, गाइ साचे ॥
जाईल कर्म मुळचे ॥
नाही तुटत, नाहि हे फुटत, नाही हे कुटत, बहू कुटिता ॥
नाहि पापि ह्यासि बघता ॥चाल॥
भाव वारू, घेउनि जा, अरे जा ॥
रम्य स्थल तेथिचे पहा, अरे पहा ॥
नाशवंत तनू त्या वहा, त्या वहा ॥
करुनिया प्रपंची आशा, अशी तुझि दशा मना झाली ॥
सांग संगे कोण आली ॥बुद्धि०॥३॥
नाही कळत, नाही हे वळत, नाही हे मिळत, अभक्तासी ॥
घे त्वरे ज्ञानराशी ॥
नाही पडत, नाही हा दडत, नाही हा झडत, कदा काळी ॥
हा वृक्ष सदा सुफळी ॥
नाहि भिजत, नाहि हे थिजत, नाहि हे विझत विझू जाता ॥
अतर्क्य ह्याचि वार्ता ॥चाल॥
नाही दिसत ज्ञानि हे वसे ॥ अरे वसे ॥
आदि अंत मध्य त्या नसे ॥ त्या नसे ॥ ते मना पाहि तू कसे, तू कसे ॥
कृष्णांतरि स्थिर हो मना, बघे निर्गुणा, विषय त्यजुनी ॥
हेचि शिकवि बालका जननी ॥बुद्धि०॥४॥