श्री दत्तराज भक्तकाज करित राहिला ॥
औदुंबरतरुतळवटि अजि मि पाहिला ॥श्रीदत्त०॥धृ०॥
करि दंड कमंडलु अंगि भस्म चर्चितो ॥
जटि वाहे झूळझुळ गंगा भाळि चंद्र तो ॥
कटि कौपिनादि व्याघ्रांबर पांघरीत तो ॥
स्थिर कृष्णाबाइचा तो वेग चालिला ॥श्रीदत्त०॥१॥
शमि तुळसि बेल सुमन तया कोणि वाहती ॥
कुणि धूप दीप नैवेय प्रेमे अर्पिती ॥
कुणि नमन करुनि प्रदक्षिणा शीघ्र घालिती ॥
लोटांगण घालुनिया कोणि गाइला ॥श्री दत्त०॥२॥
दत्तध्यान बघुनि चंद्र-सुर्यतेज आटले ॥
जणु कामधेनु कल्पवृक्ष मजसि भेटले ॥
मन दुःख हरुनि समुळ पंचप्राण दाटले ॥
मायापुर षट्विकार वेग साहिला ॥श्री दत्त०॥३॥
कलियुगात जननितात हाचि भासतो ॥
जे शरण तया जनन मरण चुकवि खास तो ॥
त्रैमूर्ति करी मम ह्रदयी सतत वास तो ॥
म्हणे कृष्णा दत्तपदी देह वाहिला ॥श्रीदत्त०॥४॥