कुणाचा तू अससि दूत कोण धनि तुझा ॥
सांग तुझी जननितात पुसत जनकजा ॥धृ०॥
करिसि गान मधुर तान मान लावुनी ॥
वृक्षाग्री रामनाम उमटतो ध्वनी ॥
झालि धन्य जननि तुझी तुजसि प्रसवुनी ॥
गुप्त कौपिनादि कटी लंब पुच्छ ज्या ॥कुणाचा०॥१॥
माते ऐक साद्यंत हि सांगतो कथा ॥
अंजनि मम जननि असे वायु मम पिता ॥
नाम हनूमंत करितो रामदास्यता ॥
पाठविले शोधास्तव जानकी तुझ्या ॥कुणाचा०॥२॥
गुप्त खूण काय दिली सांग कपिवरा ॥
करिति वास रामशेष कोणत्या पुरा ॥
शब्दशरे ताडियले व्यर्थ मी दिरा ॥
तेचि पाप भोगविले भरत अग्रजा ॥कुणाचा०॥
मुद्रिकेचि खूण देत जानकीकरी ॥
वल्कले तुज नेसविली कैकयीघरी ॥
हर्षभरित होय मनी जनककूसरी ॥
मारुनिया रावणासि घेउनि मजसि जा ॥कुणाचा०॥३॥
आज्ञा मज दिधलि नसे तुजसि न्यावया ॥
राम करे मृत्यु मयासूरजावया ॥
देइ आज्ञा जावयासि राम पहावया ॥
सिंधुतिरी अणिन उद्या दशरथात्मजा ॥कुणाचा०॥४॥
नच शंका रघुराया तुजसि प्रार्थिते ॥
तुजविण मज जग सार शून्य भासते ॥
तन मन धन अर्पुनिया शीर लवविते ॥
दृढ निश्चय कृष्णेचा भाव ना दुजा ॥कुणाचा०॥५॥