देह भाजन होइल हे चूर, नेइल यम शूर, मनुजा तुजसी ॥
होतील स्व्जन हे दूर भूमिवरि पडसी ॥
जाशील मातिला मिळुन, येति गृहि पळुन, वायुसम भ्रमसी ॥
चौर्यांशी लक्ष योनिचे फेरे का फिरसी ॥
तू हो सावध अंतरी, भाव मनि धरी, शरण जा गुरुसी ॥
उतरील भवाचा पार परतिरा जासी ॥
होईल पताका नाश, चुके यमपाश, भवार्णव तरसी ॥
करि नरा नवविधा भक्ति धरी दृढ हरिसी ॥धृ०॥१॥
नाहि बधिर अंध पांगळा नससि तू मुका ॥
का होसि पराधिन नरा बाइलिस एका ॥
नउ मास, पाळिले त्यास, दिली तू भाका ॥
फसऊनि तयासी कुठे जातोसी मुर्खा ॥
नाहि वाट, पडे मग गाठ, यमाच्या लोका ॥
सुविचार करुनि अंतरी चुकवि हा धोका ॥
अगणित कष्ट सोशिता लाभ नरतनुसी ॥करि०॥२॥
हरिलीला करी तू श्रवण, मानसी मनन, निजध्यासासी ॥
हरितनू नयनि बघ, करी भजन रसनेसी ॥
जा निजध्यासासी ॥
हरितनू नयनि बघ, करी भजन रसनेसी ॥
जा चरणि देउळी, करे पूजि तू प्रभुसी ॥
निर्माल्य सेउनी घ्राण लावि कार्यासी ॥
सत्संग राहे गुरुपदी दास्यसख्यासी ॥
नव भक्ती करूनी साधि सदा मोक्षासी ॥
ही कृष्णा वंदुनि नित्य रामचरणासी ॥
प्रार्थिते पाप हर, चुकवि जन्ममरणासी ॥होईल०॥३॥