गाधिजा पुसे श्रीरामा अहिल्याकाहणी ॥
कापते शिला का अवनी ॥धृ०॥
मार्गात नवल देखिले अकल्पित नयनी ॥
पाषाणामधुनी तरुणी ॥
मुनिराज दिव्य अंगना येतसे कुठुनी ॥
का शाप दिला इज म्हणुनी ॥
हा कबरिबार मस्तकी वल्कले कसुनी ॥
वनदेवी का मृगनयनी ॥
जशि चंद्रकला वाढते तशी ही सगुणी ॥
इज संनिध नाही कोणी ॥चाल॥
चतुराई खर्चुनी सारी हो ॥
केली कमाल विधिने भारी ॥
बनविता अमोलिक नारी ॥
निर्वैर सर्व श्वापदे विचरती भुवनी ॥
द्विज गुंजारवती मधुनी ॥गाधिजा०॥१॥
वदे राजऋषी रघुविरा सांगतो गोष्टी ॥
प्रसवला हिला परमेष्ठी ॥
इज ऐशी न मिळे दुसरि शोधिता सृष्टी ॥
इज बघता न पुरे दृष्टी ॥
तिज समान योग्य वर न मिळे होय मनि कष्टि ॥
करि खेद बहू परमेष्ठी ॥चाल॥
पण दुर्धर केला विधिने हो ॥
पृथ्विला प्रदक्षिण करुनी हो ॥
दोन यामामधि परतुनी हो ॥
ये प्रथम तया देईन सगुण गुणखाणी ॥
मम सत्य सत्य ही वाणी ॥गाधिजा० ॥२॥
स्त्रष्ट्याचे प्रतिज्ञा वाक्य सुरांना पटले ते शृंगारांनी नटले ॥
सजवुनी वाहने आपुली त्वरित ते उठले ॥
लंबोदर पळतचि सुटले ॥
मी जाईन सर्वांपुढे कुणी वटवटले ॥
कुणि पळता पळता हटले ॥चाल॥
त्यापुढे अमरपति गेला हो ॥
मनि भावित विधिकन्येला हो ॥
हा बेत तयाचा फसला हो ॥
त्या वेळि गौतमे धेनू द्विमुखी बघुनी ॥
तिज प्रदक्षणात्रय करुनी ॥गाधिजा०॥३॥
खुण कळलि विधात्या शीघ्र आणुनिया ऋषिला ॥
हा वृत्तांत त्याने पुशिला ॥
कळताचि अर्पुनी अपुली कन्या सुशिला ॥
मग समारंभ बहु केला ॥ वधुवरा बघुनिया इंद्र समूळचि फसला ॥
मनि खेद करित तो बसला ॥चाल॥
विपरीत गोष्ट कशि घडली हो ॥
ही सुंदर कन्या असली हो ॥
ह्या जरठा विधिने दिधली हो ॥
त्या दिवसापासुनि इंद्र द्वेष मनि धरुनी ॥
म्हणे भोगिन कपट मि करुनी ॥गाधिजा०॥४॥
तो धरुनि दुराशा इंद्र अहिल्या सदनी ॥
पातला कपट वेषांनी ॥
म्हणे प्राणप्रिये पीडिले मला मदनांनी ॥
आलिंगन दे सुखशयनी ॥
विपरित वाक्य हे काय सूर्य राहूनी ॥
ग्रासिला पहा नभि नयनी ॥चाल॥
नायके धरुर्नि दृढ सतिला हो ॥
करि तृप्त भोगुनी रतिला तो ॥
हे वृत्त अहिल्यापतिला हो ॥
कळताचि शीघ्र पातला स्नान सारोनी ॥
अतिरुषा हाक मारोनी ॥गाधिजा०॥५॥
विधिसुते उघडि तू द्वार कोण तुज संगे ॥
बोलतो शीघ्र मज सांगे ॥
रवि त्यजुनि राहु चालला गृहाप्रति ॥
कोण सदनि श्वान शिरलागे ॥
घाबरुनि अहिल्या वसन सावरित वेगे ॥
तू कोण होय सर मागे ॥चाल॥
स्वर्गिचा अमरपति आलो मी ॥
तुजसाठि कष्टि बहू झालो मी ॥
अधरामृत प्राशुन धालो मी ॥
रति झालि तुझी की पूर्ण जाय येथूनी ॥
उठे क्रुद्ध सती तेथूनी ॥गाधिजा०॥६॥
घाबरुनि अहिल्या द्वार उघडि त्या वेळा ॥
तो इंद्र पळुनिया गेला ॥
मुनि जाता जाता त्वरे शापि सुरपाला ॥
पडतील भगे तव तनुला ॥
अवलोकि दीन होउनी पतीमुखकमला ॥
तइ काळरूप तिशि दिसला ॥चाल॥
पापिणी जड शिळा होई तू ॥
एकटी वनी या राही तू मम शापा भोगी लवलाही तू ॥
थरथरा कापते नार लागे पतिचरणी ॥
मज नेणत घडली करणी ॥गाधिजा०॥७॥
नाकळत भोगिला इंद्र स्वामि म्या शयना ॥
पतिरूप दिसे मम नयना ॥
तुम्हि महाराज सामर्थ्यवान मम करुणा ॥
येउ द्या धरी दृढ चरणा ॥
रति झाली तुझी की पूर्ण वदसि तू वदना ॥
नच शाप देशि शचिरमणा ॥चाल॥
साठ सहस्त्र वर्षे नारी तू ॥
जड शिळेमधे संचारी ॥
युग त्रेत राम-अवतारी तू ॥
उद्धार करिल तो तुझा राम रजचरणी ॥
वदे गौत करुणा वचनी ॥गाधिजा०॥८॥
ती नार अहिल्या शिळेतून अलि रामा ॥
करि पावन मेघश्यामा ॥
तव चरणरजाचा असे अगोचर महिमा ॥
काय देउ तयासी उपमा ॥
कर जोडुन ही प्रार्थिते जपे तव नामा ॥
उद्धरुनी पाठवि धामा ॥चाल॥
तुज कथिलि कहाणी रघुनाथारे ॥
चल मिथिला नगरी आता रे ॥
हो वरुनी विजयी सीतारे ॥
निशिदिनी लागे मज ध्यास रघूविरचरणी ॥
करि कृष्णा विनती नमुनी ॥गाधिजा०॥९॥