कशि तुजला झोप आली हे न कळे हो मला ॥धृ०॥
धरुनीया केश माझे सभेमाजी ओढितो ॥
ओढुनिया पल्लवासी कर वसना सोडितो ॥
वाग्बाणा सोडुनीया मम ह्रदया भेदितो ॥चाल॥
द्रौपदी बैस येउनी लाज सांडुनी मांडिवरि झणी, ऐक गोपाला ॥हे न क०॥१॥
धरूनीया मौन सारे सभेमाजी बैसले ॥
कृपद्रोण विदुर यांचे या समयी न चले ॥
जंबूके पाच व्याघ्रा कपटाने जिंकिले ॥चाल॥
केसरी द्यूत पंजरी कोंडिले, हरी काय करु तरी, रक्षि आम्हाला ॥हे न क०॥२॥
रुक्मिणीवहिनि तुझ्या पदकमला वंदिते ॥
नको पाहू अंत माझा धाडुनि दे स्वामिते ॥
तो दीननाथ आता हरि आधीसिंधुते ॥चाल॥
श्रीधरे शब्द ऐकिले. शयन त्यागिले, आलिंगन दिले, येउन भगिनीला ॥हे न क०॥३॥
का भीशी दुपदबाळे तव पाठी राहतो ॥
नको चिंता वसन भारे तव काया झाकितो ॥
शत्रूंच्या गर्वभंगा करुनीया टाकितो ॥चाल॥
पाहुनी सुदर्शनकरा, नमे सुरवरा, प्रार्थि श्रीधरा ॥ रक्षि कृष्णेला ॥हे न क०॥४॥