तुटलेले दुवे - का नाहीतच सुस्वरूप तुझिया...

का नाहीतच सुस्वरूप तुझियाहूनी स्त्रिया भूवरी ?
का आहेतच सर्वही विमुख त्या ? जों तू दुरी ठेविशी
तों तेडेपण हें पहा हृदिं जसें क्षारत्व सिन्धूदकीं,
साहूनी अपमान खोल हृदयीं ही प्रीति वाढे पिशी.
होतां पेठुनि खाण - तेल भडका, पाणी जरी शिम्पिलें
तें पाण्यावरती तरङगुनि जळे, ज्वाला बसेना, कुठे;
जैसा दीप विझे तसा न वणवा वा सूर्य झञ्झानिलें;
बोले भानु, “कितीहिइ तोण्ड फिरवो पृथ्वी, न कक्षा सुटे.”
येथे मीच शशीसमान घिरठया घालीं तुझ्या भोवती,
अन्तर्व्याधिमुळेच लागति मनीं आशेस नाना कळा;
अन पुष्पांस अनेक चुम्बित अली वार्‍यावरी पोहती
लाभे त्यांस ‘रसज्ञ’ थोर पदवी - वा न्याय हा आगळा !
तू डोळे भलतीकडे फिरवुनी मर्मास या भेदिशी,
हे पुष्पाङिग ,रसज्ञ मार्मिकच तू, कां रक्त माझें पिशी ?

२० जुलै १९२६