तुटलेले दुवे - देवा, दुस्सह काय हाय दयित...

देवा, दुस्सह काय हाय दयिताचाञ्चल्य हें राक्षसी !
जो मी शम्भर शत्रु येऊनि जरी माझ्यासवें झुन्जले,
ते घेवोत यथेच्छ सूड, लवडी न स्वत्व माझें ढळे -
त्या माझीच करी क्षणांत अबला ही आज दैना कशी !
पूर्वी तीव्र कटाक्ष मारुनि जरी ही नित्य विन्धी मशी,
तेव्हा मत्त पराक्रमोन्मुख करी, सामर्थ्य दे आगळें;
दुर्लक्षेंच अता हतप्रभ करी; येथील आशा गळे,
अन स्वर्गींहि, पुरूरख्यास ठकवी जी तीच ना ऊर्वशी ?
भासे चञ्चलताच मूर्त मजला स्त्रीजात ही तेवढी !
केला रङगित ऐक चित्रपट मीं रम्य प्रकाशीं तिच्या,
टाकी त्यावर ती स्फुलिङग, सहज क्रीडा पहा प्रीतिच्या !
मागे रङग करी कसा सजवुनी ती भावना बेगडी !
जाऊ ज्योतिमधे पतङग जळुनी, नाही दुजा लाभ रे !
आशेची बघण्यास राख मजला राखी प्रभू कां बरें ?

३० ऑगस्ट १९१३