मत्स्यपुराणम् - अध्यायः २०५
मत्स्य पुराणात सात कल्पांचे वर्णन असून हे पुराण नृसिंह वर्णनापासून सुरू होते.
धेनुदानविधिवर्णनम् ।
मनुरुवाच ।
प्रसूयमाना दातव्या धेनुर्ब्राह्मणपुङ्गवे ।
विधिना केन धर्मज्ञ! दानं दद्याच्च किं फलम् ॥१॥
मत्स्य उवाच ।
स्वर्णश्रृङ्गी रौप्यखुरां मुक्तालाड्गूलभूषिताम् ।
कांस्योपदोहनां राजन् सवत्सां द्विजपुङ्गवे ॥२॥
प्रसूयमानां गां दत्वा महत्पुण्यफलं लभेत् ।
यावद् वत्सो योनिगतो यावद् गर्भं न मुञ्चति ॥३॥
तावद्वै पृथिवी ज्ञेया सशैलवनकानना ।
प्रसूयमानां यो दद्याद्धेनुं द्रविणसंयुताम् ॥४॥
ससमुद्रगुहा तेन सशैलवनकानना ।
चतुरन्ता भवेद्दत्ता पृथिवी नात्र संशयः ॥५॥
यावन्ति धेनुरोमाणि वत्स्यस्य च नराधिप ।
तावत्सङ्ख्यं युगगणं देवलोके महीयते ॥६॥
पितॄन् पितामहांश्चैव तथैव प्रपितामहान् ।
उद्धरिष्यत्यसंदेहान्नरकाद् भूरिदक्षिणः ॥७॥
घृतक्षीरवहाः कुल्या दधिपायसकर्दमाः ।
यत्र तत्र गतिस्तस्य द्रुमाश्चेप्सितकामदाः ।
गोलकः सुलभस्तस्य ब्रह्मलोकश्च पार्थिव ॥८॥
स्त्रियश्च तं चन्द्रसमानवक्त्राः प्रतप्तजाम्बूनदतुल्यरूपाः ।
महानितम्बास्तनुवृत्तमध्या भजन्त्यजस्रं नलिनाभनेत्राः ॥९॥
N/A
References : N/A
Last Updated : November 11, 2016
TOP