भारुड - कानफाट्या

९००.
आलेख जागे आलेख आलेख सब कोहु कहे ।
आलेख आलेख सो न्यारा जैसी किहिणी वैसी रहणी ।
सोई नाथका प्यारा ॥ आलेख जागे ॥१॥
साई आलख जागे आलेख पाया कहणी ।
आया उसकी बात झुटे आले० ॥२॥
गोरख गोरख सब कोहु कहे । गोरख न बुझे कोहे ।
जोगींद्रकु जो कोइ रखे सोई गोरख होये ॥३॥
नवांकके नव तुकरे जोरे प्राण लियो हे गाधा ।
कंथा छोड कंठ लगाय जोगी रहता नंगा ॥४॥
जनमो सींगी मनमो त्यागी बत्धा जैनमो मुक्ता ।
कथनी कहते लोक टफावे सोहि ज्ञान का अंधा ॥५॥
जोगी भीतर मडिया पैटे करवे भीतर बाई ।
जीवनमे जीय देखन गया जोगीकी सुरत पायी ॥६॥
फेरी करते घरघर फीरे किनरी बज्याई तारा ।
कंथा आवे कंथा जावे जोगी रहता न्यारा ॥७॥
सिंगी बाजे बाब गाजे माईरसंडी बाडे ।
नाथ न बुझे गुतगुतमेर नाथ बुझे सो छुटे ॥८॥
मुद्रा फारी कानमो डारी । आपसे न फारी कोये ।
आपसे फोर मुद्रा पैटी सोई गोरख होय ॥९॥
जोगे न जानु जुगत न जानु आसन ध्यान ।
रामकी कृपा दास न पाई आलख हुवा परिपूर्ण ॥१०॥