३०६ .
संतसंगे जन्म चुकती यातना । आणि जनार्दना भेटि होय ॥१॥
भेटि होय संतसंगे राघवाची । आणिक भवाची शांति होय ॥२॥
शांति होय काळ शांति होय वेळ । मन हे निर्मळ जरि होय ॥३॥
जरि राहे भाव राघवी सर्वदा । संसार आपदा तया नाही ॥४॥
तया नाही दुःख तया नाही शोक । दास म्हणे एक राम ध्यातां ॥५॥
३०७ .
विदेह्यासी कैसे देहाचे बंधन । बोलिजे अज्ञान निरसाया ॥१॥
निरसोनी माया वांझेची कुमरी । मृगजळपुरी उतरावे ॥२॥
उतरावे विष स्वप्नींच्या सर्पाचे । आणि निःसंगाचे ॥३॥
संगदुःख तुटे अजन्म्याचा जन्म । नाथिलाचि भ्रम बाधितसे ॥४॥
बाधितसे भ्रम संतसंगेविण । रामदासी खूण साधुसंगे ॥५॥
३०८ .
महापापी लोक हे पूर्वी असती । तेचि पालटती जयाचेनि ॥१॥
जयाचेनि योगे होतसे उपाय । तुटती अपाय नानाविध ॥२॥
नानाविध जन सुबुद्ध चि होती । साधूचे संगती दास म्हणे ॥३॥
३०९ .
देव दैत्य बंधु लागला विरोधु । तैसाची संबंधु गोत्रजांसी ॥१॥
ऐसा हा मत्सर लागलासे पाठी । देवा तुझी भेटी केंवि घडे ॥२॥
ब्राह्मणा यवना लागलासे कलह । अस्त्रियां विग्रह लागलासे ॥३॥
लागलासे कलह सर्वत्र जीवांसी । नाही सज्जनांसी दास म्हणे ॥४॥
३१० .
धन्य त्याचे कुळ धन्य त्याचा वंश । जे कुळी हरिदास अवतरला ॥१॥
धन्य ते जननी धन्य तिची कुशी । जे हरिप्रियासी प्रसवली ॥२॥
धन्य ते संबंधी संतांचे सोइरे । संसर्गे उद्धरे कुळ त्यांचे ॥३॥
धन्य तें पै ग्राम धन्य तो पै देश । जेथे रहिवास वैष्णवांचा ॥४॥
धन्य त्यांचे सखे वैष्णवी सर्वदा । ते सर्व गोविंदा जिवलग ॥५॥
धन्य ते भाविक वंदिती हरिदास । तयां ऋषीकेशी वंदितसे ॥६॥
धन्य ते निंदक निंदिती सज्जन । येणे भावे घडे ध्यान त्यांचे ॥७॥
धन्य दास दासी सज्जनसेवेसी । ते सुरवरांसी वंद्य होती ॥८॥
धन्य पशु श्वान वैष्णवगृहीचे । कळिकाळ त्यांचे पाय वंदी ॥९॥
रामदास म्हणे तरीच धन्य होणे । जरी संग लाधणे सज्जनाचा ॥१०॥
३११ .
देव आम्हांसी जोडला । संतसंगे सांपडला ॥१॥
कडाकपाटी शिखरी । धुंडिताती नानापरी ॥२॥
नाना शास्त्रे धांडोळती जयाकारणे कष्टती ॥३॥
रामदास म्हणे भावे । वेगी संता शरण जावे ॥४॥
३१२ .
ब्रह्मादिकांसी दुर्लभ । देव भक्तांसी सुलभ ॥१॥
थोरपणे आढळेना । जाणपणासी कळेना ॥२॥
नाही योगाची आटणी नाही तप तीर्थाटणी ॥३॥
दास म्हणे साधूविण । नाना साधनांचा शीण ॥४॥
३१३ .
लोखंडाचे सोने परिसाच्या योगे । साधूचेनि संगे बद्ध सिद्ध ॥१॥
बद्ध सिद्ध होती देखत देखतां । होय सार्थकता तत्काळचि ॥२॥
तत्काळचि वाल्हा जाला तो वाल्मिक । दास पुण्यश्लोक रामनामे ॥३॥
३१४ .
देव अभक्तां चोरला । आम्हां भक्तां सांपडला ॥१॥
भेटी जाली सावकाश । भक्तां न लागती सायास ॥२॥
पुढे विवेक वेत्रपाणी । वारी दृश्याची दाटणी ॥३॥
रामदासाचे अंतर । देवापाशी ॥४॥