प्रतापसिंह - हा अंत:कलहाग्नि घोर पडला,...

हा अंत:कलहाग्नि घोर पडला, पृष्ठें जळालीं किती !
रक्ताचे ठिपके भयंकर निजद्वेषें किती गाजती !
स्वार्थाचें अति तीव्र खडग पडुनी चित्रें किती कापिलीं !
झालीं कृष्णकभिन्न दैवलिखितें, ही स्त्रैणता हो बळी.
क्रुंद्धा ग्रंथसमीक्षणीं भरतभू हुंकार फोडी बळें,
गेला पेटुनि विंघ्यपर्वत पहा तद्दिव्यघोषानलें !
विश्वेशप्रिय विश्वधूरि - असुरां दुर्दांत निर्दाळुनी
दिव्यात्मे निजले तयावर तया चैतन्य ये त्या क्षणीं.
झाले ते रजपूत पूत करण्या दिव्यध्वजा भारतीं
तो निर्धोष प्रतापसिंह अमुचा मार्तंड चंडाकृति ।