मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|गाणी व कविता|बालकवी|
चिव्‌ चिव्‌ चिव्‌ चिव्‌ ग...

चिमणूताई - चिव्‌ चिव्‌ चिव्‌ चिव्‌ ग...

बालकवी ऊर्फ त्र्यंबक बापूजी ठोंबरे (इ.स. १८९०-इ.स. १९१८) यांचा मराठीतील सर्वश्रेष्ठ निसर्गकवी म्हणून यथार्थ गौरव केला जातो.


चिव्‌ चिव्‌ चिव्‌ चिव्‌ ग चिमणूताई,
ये ये आपुल्या बागांत बाई;
चिमणी आली, बाळ हासला,
टाळी वाजली नाचूं लागला. १

टाळी वाजली, चिमणी उडाली.
भीऊन झाडांत कुठें दडाली;
बाळ म्हणतो “ये ये ग बाई,”
चिमणूताई आलीच नाहीं. २

एक बार्‍याची झुळूक आली,
बागेंत फुलें डोलूं लागलीं,
लक्ष गेलें बाळाचें त्यांवर,
तेथें दिसला भुंगा सुंदर. ३

“भुंगोबा, आतां तूं तरि येथें
रहा, चिमणी उडून जाते”
“गुं गुं गुं हो हो” भुंगा बोलला,
बाळाच्या मनीं आनंद झाला. ४

फुलें हुंगलीं, रस चाखला,
भुंगा उडोनि जाऊं लागला;
बाळ मारितो हांका त्याजला,
गेला तो गेला ! नाहींच आला. ५

“गडया पतंगा, तूं तरी येई.
येथें बागेंत खेळत राही.”
पतंग आला, क्षण खेळला,
भुर्कन उडोनी नाहींसा झाला. ६

बाळ लागला रडावयाला,
गेला आईला सांगावयाला;
आई म्हणे, “ये खेळूं आपण”
झोंप लागली बाळाला पण. ७

N/A

References : N/A
Last Updated : November 11, 2016

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP