पाऊस - थबथबली, ओथंबुनि खालीं आली...

थबथबली, ओथंबुनि खालीं आली,
जलदाली     मज दिसली सायंकालीं,
रंगहि ते     नच येती वर्णायातें !
सुंदरता     मम त्यांची भुलवी चित्ता,
व्योमपटीं     जलदांची झाली दाटी;
कृष्ण कुणी     काजळिच्या शिखरावाणी,
नील कुणी     इन्द्रमण्यांच्या कानितहुनि,
गोकर्णीं     मिश्र जांभळे तसे कुणी;
तेजांत     धूमाचे उठती झोत,
चकमकती     पांहुरही त्यापरिस किती !
जणुं ठेवी     माल भरुनि वर्षादेवी
आणुनिया    दिगंतराहुनि या ठाया !
कोठारी     यावरला दिसतो तेथें;
पाहुनि तें     मग मारुत शिरतो तेथें;
न्याहळुनी     नाहिं बघत दुसरें कोणी
मग हातें     अस्ताव्यस्त करी त्यातें.
मधु मोतीं     भूवरतीं भरभर ओती !