मंगलमय प्रेमकवन - सृष्टि निमाली स्वर्गहि नु...

सृष्टि निमाली स्वर्गहि नुरलें,  प्रेम मात्र मंगलमय भरलें;
तेज हरपलें तम मालवलें,  उन्मनींत’ मन तन्मय मुरलें.
जागृति नव्हती, स्वप्नहि नव्हतें,  भाव मनोश स्फुरले तेथें;
सूरहि नव्हते, शब्दहि नव्हते,  गीतच हृदयंगम बनलें तें
सृष्टि पातली, स्वर्गहि आले,  तेज - तमांचें मीलन झालें
सूर उदेले, शब्द निघाले, विश्व कवन तें ऐकुनि धालें.