निजलेल्या मुलास - ऊठ मुला

ऊठ मुला, ऊठ मुला, बघ हा अरुणोदय झाला !
नवरंगीं किरणांनीं भूषविली बघ ही अवनी.
मोदभरें रान भरे, मंद सुगंधातें विखरें,
शीतल हा वात पहा, आळस हरण्या येत अहा !
किलबिलती, बागडती, वृक्षांवरतीं पक्षि किती !
रव करीती भूंगतती, पुष्णांचा मकरंद पिती.
फुलांवरी, फळांवरी, पतंग मोदें मजा करी.
झटकन बसे, झटकन उठे, उंच भरार्‍या घेत सुटे.
आनंदें नभ कोंदें, हरुनि आळसा तरतरि दे.
पूर्वेला रवि आला, मुला उठाया कयित तुला.