दोष व प्रीति - दोष असती जगतांत किती याचे...

दोष असती जगतांत किती याचें
नसे मजला सामर्य्य गणायाचें;
दोष माझा परि हाच मला वाटे,
दोष बघतां सत्प्रेम कसें आटे ?
दोष असती जगतांत, असायाचें;
प्रेमगंगेच्या शुद्धसिंचनेंहि
शुद्ध होइ न जो, दोष असा नाहीं;
गडया पूर्णा ! मज आस तुझी नाहीं.
सख्या न्य़ूना ! ये मार मिठी देहीं,
प्रीति माझ्या हृदयांत करी वास.
न्यूनतेला पूर्णत्व द्यावयास !