संसार कुणाचा गड्या काय खटपट करशील बाई ॥ध्रु०॥
हा घोर तुटेना तुझा साधुचा कधिं संगम धरिशीरे ।
मानवा नवाजिक तनु मिळाली परि विफ़ला करसिरे ।
रांडेच्या नादीं भरुन कुणाची किती पोटे भरसीरे ।
अविचार करुनियां असा जरासा तरि लाजसि कांहीं ।
संसार कुणाचा गड्या काय खटपट करशिल बाही ॥१॥
हा भार धरुनियां शिरी प्रपंच्यामध्यें बुडशिल कैसारे
धनिकांच्या मागें पुढें फ़िरुनियां किती मिळविसि पैसा रे ।
अजुनि कळेना कसा भास हा मृगजाळिंचा जैसारे ।
या दारसुनांच्या भरिं भरुनिया सुख तुजला नाहीं ।
संसार कुणाचा गड्या काय खटपट करशिल बाही ॥२॥
तूं कोण कुणाचा नरा कुणाची नरतनु जातीरे ।
हा प्राण करुनियां पिसा वयाची किति करसिल मातीरे ।
वा काय तुला भरवसा कुणाच्या तरि नाही कांहीं हातीरे ।
कविराय करुनि घे सखा सुखाचा विधि होसिल पाही ।
संसार कुणाचा गड्या काय खटपट करशिल बाही ॥३॥