सुंदरा मनामध्यें भरली जरा नाहीं ठरली हवेलित शिरली
मोत्याचा भांग ।
अरे गड्या हौस नाहीं पुरली म्हणोनि विरली पुन्हा नाहीं फ़िरलि
कुणाची सांग ॥ध्रु०॥
जशी कळी सोनचाफ़्याची न पडु पाप्याची दृष्टी सोप्याची
नसल ती नार ।
अति नाजुक तनु देखणी, गुणाची खणी उभी नवखणी चढुन सकुमार ।
जशि मन्मथ रति धाकटी सिंहसमकटी उभी एकटी गळ्यामध्यें हार ।
अंगि तारुण्याचा बहर ज्वानिचा कहर मारिते लहर मदन तलवार ।
पायी पैंजण झुमकेदार कोणाची दार ?
कोण सरदार हिचा भरतार ?
कुलविद्याजडा व टिकली मनामध्यें टिकली नाहीं हटकिली तेज अनिवार ।
नाकामध्यें बुलाख सुरती चांदणी वरती चमकति परति हिच्यापुढें फ़ार ।
चालते गड्या गजाची चाल लड सुटली कुरळे बाल किनकाप अंगीचा लाल
हिजपुढें नको धन माल शोभवी दिठोणा गालं हिला जरि गाल-
विषय भोगाल फ़िटाल तरि पांग ।
ही शुध्द इंदुची कळा मतिस नाकळा तर वाकळा न हिजहुन चांग ।
सुंदरा मनामध्यें भरलि जरा नाहीं ठरली० ॥१॥
सुंदरी मूर्ति मदनाची अमृत वदनाची मदन कदनाची विखारी धार ।
बाहुली कामसुत्रांत मदन नेत्रांत कोक-शास्त्रांत निपुण ही फ़ार ।
शुक पिक यांणि धरिली लाज जहालें वाज कंठी आवाज विण्याची तार ।
ही मन्मथ नवरस हवा काय पहावा बूट वाहवा सफ़ल संसार ।
कचघनांत सौदामिनी दिवस यामिनी जपावी मनीं कीं नकळे पार ।
वेणींत मुदराखडी कोर चोखडी माडीवर खडी विडा रंगदार ।
मणि कुसुम कर्ण शोभवी मतिस लोभवी मला तर थवीं वाटली सार ।
नव्हे सुगंधा पौढ बाल दाविते तरुघोताल जित कंबुक तिचें-
नाल अप्सरा उणी गुणवान ।
वाटली मदन करवाल काय करवाल ? कसे ठरवाल ? हिचें कनक आंग ।
धाकुटी म्हणून कैंकांची तुम्ही ऐकाची हिणे कैकांची उतरली भांग ।
सुंदरा मनामध्यें भरली जरा नाहीं ठरली० ॥२॥
भुजबंद छंद नग नवा बसविला जवा तंत ताजवा न बहु नगभार ।
त्रिवळी तळीं कांची दाम मौक्तिकोद्दाम हिचा दरदाम जाणतो मार ।
नखिं नखिं मेदि रंग लाल अंगठी वर लाल बहुत गुलजार चमक हिल्लाल ।
सोन्याचे पायजिबतळी की मदन पुतळी टाकि भूतली मंजु झुंमकार ।
सुंदरि म्हणसि बाहेर हिचें माहेर कुठे घरदार ।
ती उभी जवळ तिची बटीक चढून जा हटकी बोल चाल ठीक-
माडीवर वार ।
दैवाने घ्यावी लाधली नार बाधली बहुत साधली विरळ कुणिवार ।
या परिं होऊनि बेताल तो तरुणही कुनका बाल ।
पुरविला मनाचा ख्याल हा दर्द कठिण बेताल ।
म्हणुनि टाकाल नाहक बहकाल सुरस रोखाल कुठून मग सांग ।
कविराय चमकला हीर लोकजाहीर इतर शाहीर काजवे वांग ।
सुंदरा मनामध्यें भरली जरा नाहीं ठरली
हवेलिंत शिरली मोत्यांचा भांग ॥३॥