झाला पहा हो मानव कीं सोडा धना तुम्ही कामिनी
भक्ति ही लागो हरिपदीं ॥ध्रु०॥
भाग्याच्या पडता भरीं आधि अंतरी कासयाला धरशी ।
विषयाची न सुटे आशा वाटे यश्या घालवाया करशी ।
तारुण्य नटशी किती दिवसांची रती मानवा कां मरशी ।
अरे कांही सुजाण व्हा । झाला पहा ० ॥१॥
दैवाने मानव जणूं त्यातही तनु साधनाला फ़ुटकी ।
मोहाने धन कामिनी आणिता मनीं भावना ही लटकी ।
वंदाया पुरुषोत्तमा मानसिं रमा जाणुनि घ्या कुटकी ।
मदनाचे संगती ॥ झाला पहा ॥२॥
या रामा अति बापड्या मानिता वड्या साखरेच्या स्वमनीं ।
होता भवसंगमी वाउगें श्रमी कल्पनेच्या भ्रमणी ।
संसारी कविराय हा वाटतो पहा वासनेच्या दमनी ।
भवपाशी गुंतला ॥ झाला पहा हो ॥३॥