अयि भज मानव ! रघुवीरम ।
निशिचररणधीरम ॥ध्रु०॥
श्रममिह मा कुरु दारधने । किं तव सुजातम ।
किं भ्रमणैरिह कालवने । कुरुषे निजघातम ।
न हि करुणा सहसा मदने । पश्यसि किमुपातम ।
तापादपसर दुर्भते सुरताडीगकृतकामम ।
मुनिजनमानसरतिकीरम । पावन पदनीरम ॥१॥
अयि भज०----।
नान्यदुपायान्तरमधुना । चिन्ताम्बुधितरणे ।
जीवति रामाधरमधुना । क:खलु कामरणे ।
दिनमणिवंशांबुविधुना । कृतमभयं शरणे ।
नरतनुरियमधिराजते त्त्वयि नरसुकृत भारत ।
प्रासामपि त्त्वं दुर्मदैमृतं तेजेसीग राज ।
सुललितपीतोत्तमचीरम । त्रिभुवनगम्भीरम ॥२॥
अयि भज०-----।
कुरु वरकाद्यरिदमनं वयसि परमतरले ।
दश करणानामाक्रमण क्कचिदिह भुवि विरले ।
घनमिति मा मानय वमनं पश्य समधुगरलम ।
मोहं जहि वनमालिनश्वरणम ।
शरणं यदि वद वदनादिति दुर्भवे दशरथसुत मां पाहि ।
कविरायालंकृतिहीरं दर्शित भवतीरम ॥३॥
अयि भज०-----।