मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|अभंग संग्रह आणि पदे|संत जनाबाईचे अभंग|अभंग संग्रह २| जगीं विठ्‌ठल रुक्मिणी । त... अभंग संग्रह २ सांवळी ते मूर्ति ह्रुदयीं... वामसव्य दोहींकडे । देखूं ... धरिला पंढरीचा चोर । गळां ... द्ळूं कांडूं खेळूं । सर्व... चरण विठोबाचे देखिले । साह... वैराग्य अभिमानें फिरविलें... भ्रांती माझें मन प्रपंचीं... संतमहानुभाव येती दिगंबर ।... त्या वैष्णवांच्या माता । ... देहभाव प्राण जाय । तेव्हा... जोड झालीरे शिवासी । भ्रा... बाई मी लिहिणें शिकलें सद्... नम्रतेविण योग्यता मिरविती... शब्दाचें ब्रह्म लौकिकी हो... अखंडित ध्यानीं । पांडुरंग... देव खाते देव पीते । देवाव... श्रीमूर्ति असे बिंबली । त... जनी दृष्टि पाहे । जिकडे ... झाली पूर्ण कृपा आहे । ऐसा... नित्य हातानें वारावें । ह... गगन सर्वत्र तत्वता । त्या... काळाचिये लेख । नाहीं ब्रह... रक्तवर्ण त्रिकुट स्नान । ... शून्यावरी शून्य पाहे । तय... ज्योत पहा झमकली । काय सां... ज्योत परब्रह्मीं होय । खे... नाहीं आकाश घडणी । पाहा स्... माझे मनीं जें जें होतें ।... दळितां कांडितां । तुज गाई... चला पंढरीसी जाऊं । रखुमाद... जनी म्हणे नामदेवासी । चला... जात्यावरील गीतासी । दळणमि... तुझा लोभ नाहीं देवा । तुझ... तुझे चरणीं घालीन मिठी । च... आतां भीत नाहीं देवा । आदि... माझे चित्त तुझें पायीं । ... आह्मी पातकांच्या राशी । आ... मना लागीं हाचि धंदा । राम... स्मरण तें हेंचि करुं । वा... मनामागें मन लावूं । तेथें... सत्त्वरजतमें असे हें बांध... नित्य सारुं हरीकथा । तेथे... करूं हरीचें कीर्तन । गाऊं... आनंदाचे डोहीं । जो कां सम... आम्ही स्वर्ग लोक मानूं जै... आतां येतों स्वामी आम्ही ।... मी तों समर्थाची दासी । मि... नामयाचें ठेवणें जनीस लाधल... धन्य धन्य ज्याचे चरणीं गं... डोईचा पदर आला खांद्यावरी ... भक्तिभावें वळे गा देव । म... बांधोनियां हात गयाळ मारित... धनियाचें पडपे गेला । जीव ... झाली जगाचिये सीमा । वस्तु... नाद पडे कानीं । मृग पैज घ... भृंगीचिया अंगीं कोणतें हो... जहाज तारिलें तारिलें । शे... हेंचि देवांचें भजन । सदा ... चोरा संगतींनें गेला । वाट... जगीं विठ्‌ठल रुक्मिणी । त... सुखें संसार करावा । माजी ... अंगीं हो पैं शांती । दया ... मृदु वाहे पाणी । वृजमानी ... आपणची सारा । पाहावें कीं ... आक्रोशें ध्यानासीं आणी पु... आ म्ही आणि संतसंत आणि आह्... पाणी तेंचि मेघ मेघ तेंचि ... प्रपंचीं जो रडे । ब्रम्हव... काम लागे कृष्णापाठीं । के... भजन करी महादेव । राम पूजी... पतंग सुखावला भारी । उडी घ... येऊनियां जन्मा एक । करा द... विवेकाची पेंठ । उघडी पंढर... शरीर हें जायाचें नश्वर आण... नाना व्रत तप दान । मुखीं ... शूराचें तें शस्त्र कृपणा... संसारीं निधान लाधलें जनां... कीर्तनासी जातां मार्गी टा... कीर्तनाचा रस आवडे नरासी ।... गौळण म्हणे गौळणीला । पुत्... मग म्हणे नंदाजीला । पुत्र... आलिया ब्राम्हणासी दान । द... वैकुंठीचा हरी । तान्हा यश... ब्रम्हा वंदी ज्याचे पाय ।... अहो गोकुळींच्या देवा । आद... असो थोरथोरांची मात । तूंच... एकच टाळी झाली चंद्रभागे व... भाव अक्षराची गांठी । ब्रम... गीतेवरी आन टीका । त्यांनी... ज्ञानाचा सागर । सखा माझा ... मायेहूनि माय मानी । करी ज... संत राउळा चालिले । ज्ञाने... ज्ञानेश्वर अभंग बोलिले ज्... सदाशिवाचा अवतार । स्वामी ... सोपानाची ऐशी मूर्ति । विश... नामयाचा गुरु । तो हा सोपा... शालिवाहन शके अक्राशें नव्... संत जनाबाई - जगीं विठ्‌ठल रुक्मिणी । त... जनाबाई, दासीपणाची कामे करीत असताना तिच्या मनाने, अभंगांतून आध्यात्मिक प्रगती आणि पारमार्थिक उन्नती केली. Tags : abhangjanabaiअभंगजनाबाई अभंग Translation - भाषांतर जगीं विठ्‌ठल रुक्मिणी । तुह्मी अखंड स्मरा ध्यानी ॥१॥ मग तुज काय उणें । झाले सोयरे त्रिभुवनें ॥२॥साराचें जें सार । भवसिंधु उतरी पार ॥३॥ मन ठेउनी चरणीं । म्हणे नामयाची जनी ॥४॥ N/A References : N/A Last Updated : December 28, 2007 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP