रामकविकृत पदें १२६ ते १३०

पद १२६ वें.

कृष्णचरणी सतत लीन प्रेमें असावें ॥ध्रुवपद.॥
वर्णाश्रमधर्मयुक्त निरहंकृति कर्म करुनि ।
फलइच्छा त्यजुनि मनीं ईश्वरीय  पावे ॥कृष्ण०॥१॥
अहंममता लोभभयें द्दगद्दश्य त्यजुनी सर्व ।
एक देव न्शिदिनीं स्मर अंतरीं भजावें ॥॥कृष्ण०॥२॥
नवविध भक्ति आंचरूनि आत्मन्वेदनीं सपर्पुनि ।
मायानदी उल्लंघुनि निजरूपीं रमावें ॥कृष्ण०॥३॥
अच्युतसुत राम म्हणे पूर्णानंदी सुख घेउनी ।
रामनाम मुखी वदुनि हरिपदीं रंगावे ॥कृष्ण०॥४॥

पद १२७ वें.

हरिचरणीं प्रेम घरीं मन ! रे अरे मना ! मी किति तुज विनवूं  ॥ध्रुवपद.॥
त्रैलोकीं हिंहुनि सुख घे दिननिशिं । अझूनि सावध होइशी ना रे ! ॥हरि०॥१॥
बहु पुण्य़ करुनि नरतनुप्राप्ति । यांत सार्थक करिसि ना रे ! ॥हरि०॥२॥
द्दगद्दश्य सर्व निसरुनि द्वैत । एक आत्मा स्मर धरिसि ना रे ! ॥हरि०॥३॥
वासनेचा क्षय करूनियां वोधें । भवसिंधु पार होसिना रे ! ॥हरि०॥४॥
राम म्हणे आतां हेंच या साधनीं । कृष्णचरणीं अनन्य रमसिना रे  ! ॥हरि०॥५॥

पद १२८  वें.

गुणमय सुंदर मूर्ति हरिची ॥ध्रुवपद.॥
श्यामतनु गोजरी नेत्र विशाळ । वदनीं मुरली मधुर ध्यनिची ॥गुण०॥१॥
मस्तकीं मुगुट गळां वनमाळा । अंगी उटि केशराची ॥गुण०॥२॥
गुण रत्नमय कुंडल भाळी टिळक । घोंगडी काळी जरिकांठाची ॥गुण०॥३॥
ऐसा हा घननीळ यशोदेमंदिरीं । आवडि गोपिकांची  ॥गुण०॥४॥
राम म्हणे कृष्ण व्यापक पूर्ण । चरणीं प्रीति जडली मनाची ॥गुण०॥४॥

पद १२९ वें.

गुरुचरणीं लीन सख्या ! होय लौकरि ॥ध्रुवपद.॥
काळ प्रचंड अतिक्रूर । याचें भय मानीं थोर ।
आतां स्वहित करीं झडकरि ॥गुरु०॥१॥
अन तुझें बहु चपळ । विषयसंगीं अतिविपुल ।
तेणें जन्म गेलें बहुपरि ॥गुरु०॥२॥
आतां सर्व भ्राम्ति त्याग । हरि ध्याईं अंतरंग ।
येणें मायामोहो निवारीं ॥गुरु०॥३॥
सर्वभूतीं देव स्मरीं । हेंचि ध्यान सतत धरीं ।
मग निजपद पावसि त्वरी ॥गुरु०॥४॥
राम म्हणे हेंचि साधन । अनन्य उपाय नाहीं याविण ।
कृष्णचरणीं प्रीति तूं धरीं ॥गुरु०॥५॥

पद १३० वें.

क्षणभंगुर हें खरें । मना ! रे ! सावध होईं त्वरें ॥ध्रुवपद.॥
अहंममता लोभेंकरुनि । फिरवी देशांतरीं ।
काळ तुला त्वरित ग्रासी । येति गर्भवास रे ! ॥क्षण०॥१॥
वासनेच्या छंदें विषय घेसि । तृप्ति तुझि नाहीं रे ! ।
नरतनु दुर्लभ भ्रांति सांडीं । चुकवी जन्मांतरीं ! ॥क्षण०॥२॥
अध्यात्मबोधें वैराग्ययुक्ग । हरितें नित्य स्मरीं रे ! ।
भूतीं देव ध्याउन सतत । निजपदीं स्थिर होईं रे ! ॥क्षण०॥३॥
राम म्हणे शरण साधुसि जावें । अन्य उपाय नाहीं रे ! ।
रामनाम मुखी वदुनि कृष्ण - । पदी लीण होईं रे ! ॥क्षण०॥४॥