रामकविकृत पदें ८३ ते ८६

पद ८३ वें.

श्यामसुंदर प्रसन्नवदन मूर्ति हरिचि देखिली ॥ध्रुवपद.॥
प्राणापानसमता करुनि । सहस्रदळावरि पाहिली ॥श्याम०॥१॥
ज्ञानवैराग्य द्दश्य निरसुनि । बोधें हृदयीं ध्यायली ॥श्याम०॥२॥
द्वैताद्वैतभाव त्यजुनियां । त्रैलोकीं हे व्यापिली ॥श्याम०॥३॥
नवविध भक्ति आत्मनिवेदनीं । स्मृति हरिची प्रकाशिली ॥श्याम०॥४॥
राम म्हणे सद्भावेकरुनि । कृष्णचरणीं प्रीति जडली ॥श्याम०॥५॥

पद ८४ वें.

काय सांगूं तुज जिवा ! । हे बहु सोय धरिसि ना ? ॥ध्रुवपद.॥
माया ममता लोभ । सुख घेसी अहर्निशीं ।
आयुष्य गेलें विचार करिसि ना ॥काय०॥ १॥
आतां तूं ऐसें करीं । संतचरणी प्रेम घरीं ।
तेणें निजरूपी भक्ति कां करिसि ना ॥काय०॥२॥
आतां तूं ऐसें करी । संतचरणीं प्रेम धरी ।
तेणें निजरूपीं भक्ति कां करिसि ना ॥काय०॥३॥
राम म्हणे आतां । सर्व त्याग करुनियां ।
एक हरिचि स्मृति हृदयी धरिसि ना ॥काय०॥४॥

पद ८५ वें.

भज राम हरि । भवभय दूर करीं ॥ध्रुवपद.॥
बर्ह अमुत्र सुख वाटलेलें गोड । परिणाम विष मज तारी. ॥भज०॥१॥
काम क्रोध लोभ येणें मी संतप्त । नानापरि दु:ख जाले भारी. ॥भज०॥२॥
अहं आप्तवर्ग मोहजाल फार । आयुष्य गेलें दिनातें उद्धरी. ॥भज०॥३॥
भज आतां गोपाळा तूंचि कृपा करीं । मुक्ति देईं भय दूर करी. ॥भज०॥४॥
अच्युतसुत राम विनवितो । देवा ! भवाब्धितें उतरीं. ॥भज०॥५॥

पद ८६ वें.

कृष्णा ! रामा ! तव चरणीं लागो प्रीति ।
म्हणुनि आतां निजसुख दे कमळापति ! ॥ध्रुवपद.॥
काम्यकर्म करुनि सुखस्वर्ग प्राप्त जालें ।
क्षीण पुण्य होतां मर्त्यलोकीं जनन आलें ।
आशा भय तृष्णा येणें मज भुलविलें ।
यास्तव तुझे चरणी अंतर पडियेलें ॥कृष्णा०॥१॥
संसाराचा छंद लागला निशिदिनीं भारी ।
योषितेच्या संगें मन लुब्ध अनेकापरी ।
येणें येणें जाच जाला हो ! श्रीहरि ! ।
मी अपराधी मज दीनातें उद्धरी ॥कृष्णा०॥२॥
आतां गोपाळा मजलागीं प्रसन्न होईं ।
द्वैतभाव निरसुनि मुक्ति देईं ।
अहर्निशिं हृदयी प्रकाशक होईं ।
राम विनवितो चरणी सेवा घेईं ॥कृष्णा०॥३॥