आडकाठी तुला जिवलगा रे केली कुणी ।
ये दिवसा नवर्‍यावाणी ॥ध्रु०॥
या शहर पुण्यामधी वाजुन चुकला डंका ।
नाही मुळीच धरली शंका ॥
फिर तुरा लाउन दाव दिमाख सगळ्या लोका ।
लुटविन तुझ्या हाते लंका ॥
अहो रात्रंदिवस पदरावर झेलुन थुंका ।
स्नेहसुखात शेवट जिंका ॥चाल॥
घडु नये गोष्ट ती सहज एकांती घडली रे ।
कोमळगात्रा ॥ कशि काय तेव्हा रे तुझी मजला मुरवत पडली रे ॥
जीवगेणी कठिण ही ममता कुणीकुन नडलि रे ॥चाल॥
आधी लहान होते त्य दिसात नवते शहाणी ।
नाकळे विषय अंथुरणी ॥१॥
लागले वेड प्रीतिच्या माझ्या भारी ।
नाही चित्त तुझे संसारी ॥
रहातोस उभा मुख झाकुन दोन्ही द्वारी ।
आली रात्र केवळ अंधारी ॥
घरी येउन मला निज घेउन नित शेजारी ।
काय करतिल दुसरी सारी ॥चाल॥
का उदास केलेस चित्त सांग बस खाली ।
नको रडु उगा डोळ्यांवर चढली लाली ॥
पहा पदर पुढे पसरुन गळी हात घाली रे ॥चाल॥
तुजसाठी प्राण खरचिन सोडिले पाणी ।
या करिन देहाची हानी ॥२॥
कृतनिश्चय माझा हाच आता या रंगे ।
सती निघेन तुझिया संगे ॥
वैराग्य घेउन जरी गेला दुसर्‍या जागे ।
तरी शोधित येइन मागे ॥
जिथे फिराल भिक्षा मागत आपल्या अंगे ।
तिथे झोळी पसरिन मागे ॥चाल॥
हातावर घेउन शिर निसंग जहाले रे ।
सोडुन जनाची लाज तुटुन घरी राहले ॥
मन निर्मळ गंगाजल तुझे पूर्विच पहाले ॥चाल॥
लागले तेव्हा पुन घ्यान फार निरवाणी ।
पहा दिसते केउलवाणी ॥३॥
हाती धरुन मला उभी करुन भरल्या हाटी ।
द्या चौघादेखत गाठी ॥ नाही जबरदस्ती कोणाची इष्कासाठी ।
मन मानेल घालिन पाठी ॥
जेऊ बसुन उन्हुन दुधभात एक्या ताटी ।
मारू मिठि उभयता कंठी ॥चालव
म्हणे गंगु हैबती धन्य स्त्रियांची करणी ।
करौजागरिणे जाउन आता ऋतुभरणी ॥
महादेव गुणी गुणिराज गोड गाई धरणि ॥चाल॥
पहा प्रभाकराचे छंद चुनदावाणी ।
रस भरुन अक्षर छाणी ॥४॥