लावणी - लाव खंजीर सिर काट धरू । ...
शाहीर प्रभाकर महाराष्ट्रातील कवी मंडळातील शाहीर कवी म्हणून ओळखले जातात.
लाव खंजीर सिर काट धरू ।
धिर धरवत नाही ॥ध्रु०॥
डाग लगाके पिहू पाछे ।
मज टाकुन गेला ॥
यार कहो तुम तोबी गुव्हा ।
कधी त्याचा केला ॥
कोन जगा प्यारा किसीने ।
गळ घालुन नेला ॥चाल॥
वार कलिजे पार लगा ।
कशी वाचेन बाई ॥१॥
बाल सुकावत कल खडीथी ।
आले धाऊन द्वारी ॥
कोन सुहाने अमीरनकी ।
गेली हिकडुन स्वारी ॥
देख पिहूंकी याद हुई ।
झाले विव्हळ भारी ॥चाल॥
चैन नही दिन रात ।
होती शरीराची लाही ॥२॥
उठ अकेले छोड सबी ।
गेले प्रियकर कोठे ॥
देस बिराना है लंबा ।
मधी पर्वत मोठे ॥
लोक लुगाया मै सुंती ।
बाई तिकडिल खोटे ॥चाल॥
गुन्हा नही कोई बात हुई ।
मजपासून काही ॥३॥
धार लगी क्या मेहू बरसे ।
आला श्रावण महिना ॥
डाल दिखाऊ ज्यान किसे ।
काय घालुन गहिना ॥
लाल सलामत रहो मेरा ।
मंदिरचा ऐना ॥चाल॥
छंद मीटे परभाकरके ।
छाप करून पाही ॥४॥
N/A
References : N/A
Last Updated : January 11, 2008
TOP