कुणास दाऊ स्वरुप सख्याना आता हे श्रृंगारुन ।
कुणास मी भोगू मिठी मारून ॥धृ०॥
कोण खबर प्रियकरास कळविल गंगातिरी जाउन ।
कोण घरी आणील समजाउन ॥
कोणतरी घडोघडी येइल मजकडे लक्ष लाउन ।
कोण दाविल गीत गाउन ॥
कोण दुःख दूर करिल जिवा सुव नित्य नवे दावुन ।
कोण पोटासी धरिल धाउन ॥चाल॥
कुणास धाडू अर्ज कराया त्वरित पदर पसरुन ॥१॥
कोण पदर पडल्यास जेविता कुच कोमल झाकिल ।
कोण पात्रात ग्रास फेकिल ॥
कोण बघुन देह उघडा पलंगी वर शेला टाकिल ।
कोण काळजी माझी घोकेल ॥
कोण सुरतसंग्रामी बळाने मदन शत्रु जिंकिल ।
कोण छातीवर गेंद झोकिल ॥चाल॥
कुणास करुनी नेत्रखुणा आणु घरात पाचारुन ॥२॥
कोण हस्तकी धरुन हवाशिर जागि मला फिरविल ।
कोण गुजगोष्टी गोड करविल ॥
कोण अमीरावाणी चरण मजकडुन स्तने चुरविल ।
कोण श्रम सार आता हरविल ॥
कोण जवळ बसवून प्रीतिने हस्तमुखे भरविल ।
कोण सुखसोहोळे सकल पुरविल ॥चाल॥
कोणास रिझऊ क्षणक्षणा रतिकाळी कमर चोरुन ॥३॥
कोण नग्न न्हाणील सभोवते खडे पहारे ठेउन ।
कोण सर्वांग पुशिल येवुन ॥
कोण वेणी विंचरून गुंफिल मंदिरात नेउन ।
कोण हरुषात बसेल घेउन ॥
कोण नेसविल होशिदार इच्छिली वस्त्रे देउन ।
कोण रस तृप्त होईल सेवुन ॥चाल॥
कुणास वाढू सुवर्णताटी पदार्थ विस्तारुन ॥४॥
कोण जीविचा जिवलग ऐसा विघ्न आल्या टळविल ।
कोण संशय सारा पळविल ॥
कोण करुन उपदेश सखा दळभारानिसी वळविल कोण सुखशयनी मन मिळविल ॥
कोण गंगु हैबनीस माझे वर्तमान कळविल ।
कोण महादेव गुणी आळविल ॥चाल॥
कोणास घालुन भार प्रभाकर देउ हाती आदरुन ॥५॥