पहा चरणी लागते ।
नको येऊ घरी माझ्या ही भिक्षा मागते ॥ध्रु०॥
जनी डंका वाजला ।
पहिले ते दिस गेले कलि आता माजला ॥
ईश्वर म्या पूजिला ।
चालविला स्नेह अंगे शर्थिने मागला ॥
नित पलंगी नीजला ।
घडोघडी ते आठवुनिया देहे झुरणि लागला ॥चाल॥
दिड मजली खणी शालू तुम्ही मजला घेतले ॥
हौसी पलंगाला खुर रंगित घातले ॥
चौंगर्दा किनखाबी जरि पडदे बेतले ॥चाल॥
कर जोडुन सांगते ॥१॥
उभे वैरी उशाला ।
रात्रिंचा महाल पहाती लाउनया मशाला ॥
नये मृत्यू अशाला ।
अवघ्यांनी पाठ पुरवुन आणिले ह्या दशेला ॥
हवी तरी मी कशाला ।
अबरूला हानी होता राहतिल शालदुशाला ॥चाल॥
आपल्या तुम्ही घरचे नवलाखे मिजाजी ॥
उणा शब्द कानी पडता होइल इतराजी ॥
बाजारी दिसा विकले तरी सख्या मी राजी ॥चाल॥
हाल केवढे भोगते ॥२॥
अवकाश करुनी ।
दिवसातुन एक वेळा येइन मी चोरुनी ॥
रस्त्यात दुरुनी ।
अवचित गाठ पडल्या बोअत जा ठरुनी ॥
बनल्यास फिरुन ।
सापडल्या बसा पलंगी कुच माझे धरुनी ॥चाल॥
विषयांची लालची हो पहिल्यापुन भुकेली ॥
स्नेह घडल्यापसुन माझी कधि सांड न केली ॥
लाखाची उभयता एक एक रात्रा गेली ॥चाल॥
दीप लाउन जगते ॥३॥
प्रीत जैसी लावली ।
सौख्याची आनंदात नाही गंगा वाव्हली ॥
मन तुझिया पावली ।
सय होते जेवताना दिसे ताटी बाव्हली ॥
पुरे तुमची सावली ।
मोटे मित्याने साक्ष देई ईश्वरमावली ॥चाल॥
दिस शाळू निघुन जातो बाई रात्रा तेहतीसी ॥
जाताना जात नाही आग लागो नवतिशी ॥
कोणाची दृष्ट जहाली उभयांचे संगतिशी ॥चाल॥
कंठेल तो कंठिते ।
गुणी महादेव प्रभाकर हे नित कानी ऐकते ॥४॥