पतिव्रता व्रत कठिण आरंभुन, शरिर सदोदित आटिवले ।
बहुत न घडता संग करुन व्रत-भंग नाहक मज बाटविले ॥ध्रु०॥
स्वरुपवान गुणी तरुण स्वता, शूर भ्रतार माझा सरदार ।
पुण्य परायण परोपकारी, पिढीजाद जहागिरदार ॥
सावकारित पत फार प्रतिष्ठित, शहर पुण्यामधी घरदार ।
कितीक लोक आश्चर्य विलोकुन, सहज दिपती मुढ मुरदार ॥
अतिशय मजवर लोभ मनातुन, आवद हवा उर भरदार ।
घडिभर बाहेर चैन पडेना, मलाह नलगे परदार ॥चाल॥
असे असुन पहा उदार चित्ते, नेहमी तुला आखुन ठिवले ॥१॥
महिन्यातुन तिनवार अबोला, बरा अससी एक आठवडा ।
उगिच गाल फुगवून रुसवे, आला दिवस उपरदवडा ॥
पर पुरुषा रे विटाळ नवता, कसा करुन तरी बाटवडा ।
मन माझे मोहिलेस नकळे, आहे तुझ्यापशी मनकवडा ॥
उर उघडा घडोघडी करुन कुच, दाखविता तुज ताठवडा ।
दुर दुर जासी निघुन बघुन लगबगुन होसि का कानवडा ॥चाल॥
एवढ्यासाठी प्रथम फसविले, अखेर सख्याते नाठविले ॥२॥
तुझा सुखाचा शब्द पुरे, नको आतृप्त जेवण इतरांचे ।
चतुराला देहे हजर, गव्हारा अयोग्य पदरच पसराचे ॥
जंवर कुडिमधी प्राण तवर, नाही अजुन तुम्हाला विसराचे ।
शेवटास स्नेह लावुन मजला, नाव राखणे पितराचे ॥
कठिण दुरोत्तर करीन पुढे जर, शब्द न मानुन निकराचे ।
गंधमादनापरी तरि मुख, दुर्गंधी सकल होउ डुकराचे ॥चाल॥
कराराचे दिले अभय वचन जे, आजवर मनी ते साठिवले ॥३॥
एकादशी शिवरात्र चतुर्थी, प्रदोष करता अंतरले ।
म्हणून प्राणी नरकांत बुडाले, असे समुच्चय कुठे ठरले ॥
पतिव्रताव्रत कठिण तयाहुन, स्वधर्म सगळेच आचरले ।
अधर्म एक पहा कुकर्म घडता, कितीक दोष शास्त्री धरले ॥
कळुन असे धडधडीत तुझ्यावर, पंचप्राण माझे फिरले ।
दहा दहा वेळ भर भोग खुशालित सहज मनोरथ मग पुरले ॥चा॥
महादेव गुणीराज म्हणे चिद्रत्न सखीला भेटविले ।
प्रभाकराचे कवन सुलाखुन सरस्वतीने पाठविले ॥४॥