काय चुकी मजपासुन महाराज घडली ॥ध्रु०॥
श्रीमंत तुम्ही मुख्य राय ।
वंदितात कितिक पाय ॥
कठिण मला दिवस जाय ।
फार फार केले उपाय ॥
सकळ झाले निरुपाय ।
दैव उणे म्हणुन काय ॥
मर्जी बिघडली ॥१॥
कृपादृष्टिने हो दुरून ।
पाहिल्यास नेत्र भरभरून ॥
अमर होइन दुःख हरून ।
भाग्य उदय त्यात फिरून ॥
सरस समयि शांति धरून ।
आज हातास मूर्ति स्थिरून ॥
सहजात चढली ॥२॥
पाहुन व्यर्थ विप्रकूल ।
आणिक भीष्म जननिमूळ ॥
तसेमाझे गुण गढूळ ।
माफ करुन पायधूळ ॥
झाडिताच आधी विपूळ ।
वहाति वेळ बरी समूळ ॥
पहिल्यापुन उघडली ॥३॥
निशिदिनी मनी ध्यानस्मरण ।
भजनपुजन सर्व चरण ॥
महादेव म्हणे हेच तरण ।
यशवंत सौख्यभरण ॥
प्रभाकर लउन शरण ।
तोड जोड गोड धरण ॥
माशुक घडली ॥४॥