उतरुन गंगा येउ कशी विटाळशी जाहले ।
म्हणुन दूर पंचवटित राहिले ॥ध्रु०॥
पदरी पडल्यापासुन दिली सर्वस्वाची हमी ।
अता का उगिच करता श्रमी ॥
बहुत मंडळी भवती होती त्या कश्यपसंगमी ।
न चाले उपाय पडले कमी ॥
अनकुळ जहाला विटाळ रे म्हणुन त्यजुन ती भुमी ।
परस्पर निघून आले काल मी ॥चाल॥
नाहि भेट तुझी अरे तेव्हापसुन जिवलगा ।
कर्मिले कुठे तरी सांग एकांती ठगा ॥
अतिप्रीत लाउन द्यावयास शिकला दगा ॥चाल॥
हाच राग मज आला सख्या घर्मै करून नाहले ॥१॥
बरे हो तुम्हाला आता तरि यावयास फावले ।
कोणते पुण्य पुढे धावले ॥
दोहो दिवसांमधी येउनमला आज वदन दावले ।
परेसे कसे कारण लावले ॥
पुढिल पुसणे मी अगोदर ते हळुच समजावले ।
पुरे पुरे सर्व भरुन पावले ॥चाल॥
मारु द्या मिठी गळी, शिउन बसा अलिकडे ।
एकांती चला जाऊ, क्षणभर कुणीकडे ॥
मग स्नान करा का दुर पळता पलिकडे ॥चाल॥
कुच करुन उघडे उभी असुन कशी साहले ॥२॥
काल सकाळपासुन मला दिवस मास वाटला ।
जिवावर वेळ क्रमुन लोटला ॥
तरुणदशेचा बहर अंगी उर माझा दाटला ।
किती हो पहा पहा तरि जिव आटला ॥
मदनधनंजय न शिवनसा शरिरांतरि पेटला ।
न धरवे धीर सधिर सूटला ॥चाल॥
घरी पलंग बिछोने पसरुन वर झाडिले ।
किती गुप्तरुपे शहरात वकिल धाडिले ॥
लागे ना कुठे काही शोध स्वता पाडिले ॥चाल॥
लपंडाव मांडिले मी हो अलोभ जळि वाहले ॥३॥
आपण भिउन वागता कसे दैव असे कोपले ।
रसाचे मद भाषण लोपले ॥
सदन संपतीसहीत सख्या सकळ तुला ओपले ।
सगुण गुण पाहून मुळिच सोपले ॥
उगिच नका देऊ मजवरते अंदेशाचे टोपले ॥
शरिर ह्या अकाळजिने चोपले ॥चाल॥
पसरुन पदर निष्कपटपणे सांगते ।
गळी पडुन स्नेहाचे सुख समजुन मागते ॥
लय लावुन पदांबुजी नित मर्जित वागते ॥चाल॥
स्मरण करित जागते सदा मोहो गोडित मोहले ॥४॥
घर परक्याचे अडचणिचे भीड अगदिच सोडून ।
बोलता नये मर्जि मोडून ॥
त्यात चांगली जरी असते, तरि आणते ओढून ।
वृथा काय जिव आपला तोडून ॥
गाठ पडेल पाचव्या दिशी, तेव्हा खोलित कोंडून ।
विनंती करिन कर जोडून ॥चाल॥
जा रामगयेवर त्वरे वस्त्रांतर करा ।
काही धर्म घडावा प्रौढ द्विजा लेकरा ॥
करी कवन गंगु हैबती सुरस प्रियकरा ॥चाल॥
महादेवाची जडण शिरा गुणि माणिक पहाले ॥
प्रभाकर म्हणे नवल वर्तले ॥५॥