भीमककुमारी घेउन गेला द्वापारिंच यदुपती ।
कलिमधे हा कोण तरी दंपती ॥धृ०॥
घडघडाट अति श्रवणी रथांचा बाई अवाज ऐकुनी ।
मी झाले खरी जागी डचकुनी ॥
वसन कंचुकी आवरुन मागे पदर तंग ठाकुनी ।
राहिले उभी खिडकित चमकुनी ॥
समाधान पावले शरीर, नर सभाग्य अवलोकुनी ।
सलज्जित मुख किंचित झांकुनी ॥चाल॥
चहु खांबी चार हाटकी ॥
गांडीव त्रिंबक नेटकी ॥
कोद्ड शारंग थेटकी ॥चाल॥
भरजरिच्या गवसण्या तूणीर तिरसहित संच तळपती ॥१॥
शिरी पगडी झगमगीत वरी शिरपेच जडित भरणीचा ।
चिरंजीव जणू जगोद्धरणीचा ॥
कृत्तिकेचा काय घोस तुरा नव पदरी सरस वैरणीचा ।
चौकडा सुढाळ नग करणीचा ॥
वेदशास्त्रसंपन्न क्षमाशिल मऊ अंतःकरणींचा ।
गुमस्ता गमे केवळ तरणीचा ॥चाल॥
लाल निटिली टिळक सुरखा ॥ आंगी आगाबानी अंगरखा ॥
चहूंकडून डौल सारखा ॥चाल॥
रत्नखचित हार कंठी न पुरे तुळणेस कुबेर संपती ॥२॥
गौरवर्णी सती सुशिल निरंतर अति सेवेस सादरी ।
विषयी मन प्रसन्न पति आदरी ॥
स्वहित संबंधी बोध करायास योग्य मंदोदरी ।
लपति हरी कुरंग गिरिकंदरी ॥
अलंकारभूषणी सुशोभित पतिव्रता सुंदरी ।
खरीच नीलकंठ सांबसहोदरी ॥चाल॥
कटी कसुन भडक भरजरी ॥
मंडित चिन्ही साजरी ॥
दिसे भाग्यवान गोजरी ॥चाल॥
इतर नारी ह्या चंद्रकळेपुढे सहज सुरुप लोपती ॥३॥
तुडुम नौबती तंबूर बिनीवर मेघापरी गाजती ।
सजेले रथ भवते साजती ॥
कडी-कंठ्यांचे स्वार पदाती उदंड ते विराजती ।
पाहुन नृप मांडलिक लाजती ॥
बहुत दुतर्फा घण घण नादे गजघंटा वाजती ।
कितीक भालदर भाट गर्जती ॥चाल॥
बाई घटाव खुब स्वारिचा ॥
चाले गोल थटुन बाहारिचा ॥
पडे प्रकाश अंबारिचा ॥चाल॥
छत्र-चामरे ढळती ज्यावर कनक ओपा ओपती ॥४॥
सुपुत्र पुतळा सुरुप सबल बळी सुमुहुर्ती मावली ।
धन्य ती जननी परिस प्रसवली ॥
सुज्ञ सुशिल सुत सुजाण जाणे सवाई ध्वजा लावली ।
सकल करतळांत क्षिती आवली ॥
होऊन चरण संपुष्ट पडावे सगुणांचे पावली ।
करिल कल्याण खचित सावली ॥चाल॥
गंगु हैबती कवी सागर ॥
करण्याचे सुफळ आगर ॥
चाहती किती नट नागर ॥चा०॥
महादेव गुणी म्हणे प्रभाकर निधान हा भूपती ॥५॥