स्वता खपुन आज चार दिवस रंगमहाल सजविला ।
चौगदी शिंपून सुगंधे चौखणी भिजिवला ॥धृ०॥
चैत्रमास अधी शुद्धतिथी अमृतकर पुरता
सकळ कळामंडीत पौर्णिमा विराजतो वरता ॥
शुभ्र करुन शृंगार पुढे तिष्ठते समर्था ।
विलास भोगा छपरपलंगी का अंतर करता ॥
आनंद करती सर्व घरी दिस जाणुन सरत ।
उद्यांपसुन अंधार चंद्रमा तो उतरता ॥चाल॥
वसंत ऋतुचा बहार एकांती पलंगावर भोगा ॥
आण स्मरुन मनी बेत उतरला आज मर्जीजोगा ।
लगट करून शेल्या मी धरते तिनतिंदा सोगा ॥चाल॥
अरास करुनी तयारिने हा प्राण झिजिवला ॥१॥
चौथा मजला उंचशिरा करी बहार आकासी ।
चै कटिचे आरसे बदामी बसविले नकासी ॥
सभोवती कारंज्यामधी कमोदिनी विकासी ।
पवन घेउन मकरंद उतरतो नाही पार सुखासी ॥
बैठकिची फाणसे पुढे झळकती प्रकाशी ।
हस्तिदंती मंचकी बसुन मुख लाविन मुखासी ॥चाल॥
कलाबतूचे घोस झालरिस मधि गुंफुन मोते ॥
सफेत सारे तळी रुजामे रम्य स्थळ भवते ॥
क्षणक्षणा मुकचंद विलोकुन सौख्यामधि पोहते ॥चाल॥
रक्षुन मर्जी प्राण तुझा परोपरी रिजविला ॥२॥
काठ किनारी बूट जरी आधी परिटघडीचे ।
पातळ नखरेदार मुलायम फुल चै कडिचे ॥
पोहच्या पेट्या हार गळी पदक मधी लडिचे ।
बाजुबंद दंडावर मोती हले हलकडिचे ॥
चंद्र सूर्य वरी नाग मधी घडीत राखडिचे ।
चपलेपरि चपलाते जवाहिर खुब जडाव जडिचे ॥चाल॥
कर्णफुले तळपता उजेड दोहो गालावर पडती ॥
अपाप सुटली गाठ नजर कर कुचाग्र तडतडती ॥
सकुमार तुझे हस्त केव्हा या वक्षस्थळी भिडती ॥चाल॥
विवेक करुनी अनंग हा बळे बळे विझिवला ॥३॥
मुखात मुख घालून सख्या तव अंकी बसते ।
मीच विनोदेकरुन मघापुन मिठि मारुन हसते ॥
हस्तमुखे बोलसी परंतु चिन्ह नवे दिसते ।
वरवर मज कुरवाळुन पहासी तोंडाकडे नुसते ॥
उगीच कसे राहवते तरी गळ घालुन पुसते ।
न होय मुळी वासना नवल परी मन माझे खचते ॥चाल॥
श्रीमंत तुम्ही नवनव्या तुम्हाला नित भार्या मिळती ॥
घरोघरच्या कामिनी फिरस्ते पती म्हणुन किती जळती ॥
गंगु हैबतिचे छंद विचक्षण ऐकुन कवी पळती ॥चाल॥
महादेव कवी म्हणे प्रभाकर रंगमहाल उजविला ।
नेउन एकांती प्राण सख्याला पलंगी बशिवला ॥४॥