अनादी निर्गुणी प्रगटली भवानी, मोह महिषासूर मर्दनालागूनी विविध तपाची करावयाची झाडणी । भक्तालागी तू पावसी निर्वाणी ॥१॥
आईचा जोगवा जोगवा मागेन, द्वैत सारूनी माळ मी घालीन । हाती बोधाचा झेंडा मी घेईन भेदरहित वारीसी जाईन ॥२॥
नवविध भक्तीच्या करुन नवरात्रा, करूणा पोटी मागेन मी ज्ञानपुत्रा, धरीन सद्भाव अंतरीच्या मित्रा, दंभ सासर्या सांडीन कुपात्रा ॥३॥
पूर्ण बोधाची घेईन परडी, आशा तृष्णेच्या पाडीन दरडी, मनोविकार करीन मी कुर्वंडी अद्भूत रसाची भरीन दुरडी ॥४॥
आता साजनी झाले मी निसंग । विकल्प नवर्याचा सोडियला, संग, कामक्रोध हे झोडियले मांग, केला मोकळा मार्ग सुरुंग ॥५॥
ऐसा जोगवा मागुनी ठेविला, जाऊनी नवस महाद्वारी फेडिला, एकपणे जनार्दन देखियला, जन्ममरणाचा फेरा चुकविला ॥६॥