विठ्ठला समचरण तुझे धरिते, रूप सावळे दिव्य आगळे अंतर्यामी भरते ॥धृ॥
नेत्रकमल तव नित फुललेले प्रेममकरंदे किती भरलेले । तव गुण गुंजी घालित रूंजी मानसभ्रमरी फिरते ॥१॥
अरुणचंद्र हे जिथे उगवती प्रसन्न तव अधरावरती, होऊनी राधा माझी प्रीति अमृतमंथन करिते ॥२॥
जनी लाडकी नामयाची गुंफून माला प्राणफुलाची । अपूर्ण कंठी मुक्तीसाठी अविरत दासी झुरते ॥३॥