विठ्ठल तो आला आला मला भेटण्याला ॥धृ॥
तुळशीमाळा घालूनी गळा कधी नाही कुटले टाळ, पंढरीला नाही गेले चुकूनीया एक वेळ, देव्हा न्यात माझे देव ज्यांनी केला प्रतीपाळ, चरणांची त्याच्या धूळ रोज लावी कपाळाला ॥१॥
सत्य वाचा माझी होती वाचली ग गाथा पोथी । घाली तुळशीला पाणी आगळीच माझी भक्ती, शिकवण मनाची ती बंधूभाव सर्वाभूती, विसरून धर्म जाती देई घास भुकेल्याला ॥२॥