मोरेश्वर स्थळ तुझें आदिस्थानक ॥ तेथें भक्त येती तुज शरणांगत ॥
तुझिया ठायासीं येती कर्म दोषी ॥ कामना तयाच्या तूं बा पुरवीसी ॥१॥
नाम घेतां तुम्ही कां रे लाजताती ॥ नामा साठीं तुम्हा होईल (स्वानंद) वैकुंठ प्राप्ती ॥धृ०॥
ध्याती देवा तुज मागती अपार ॥ कृपा करिसी देवा चुकविसी संसार ॥
स्मरण केलिया पापें दग्ध होती ॥ जडजीव उद्धरीले तूं बा गणपती ॥२॥
ऐसें दैवत मी न देखे दुसरें ॥ नाम घेतां तया नलगेची पै येणें ॥
तारिं तारिं भक्ता तूं रे गजानना ॥ एक वेळ लावी तूं आपुल्या चरणा ॥३॥
नवमास सोशील्या मी गर्भींच्या यातना ॥ बाळपण गेलें रे रुदन अज्ञाना ॥
तरुणपण बहर विषयाची वासना ॥ एक वेळ धांवें रे पावें गजानना ॥४॥
व्यर्थ सार्पेण माया झोंबली अंतरीं ॥ तुजवीण कोण आहे विष बा उतारी ॥
इचिया विखारे नाडलो बहूत ॥ उतरी देवराया माझें तूं त्वरित ॥५॥
इचिया लहरी जाळती शरीरी ॥ धांवे पावे देवा यावे बा लवकरी ॥
आता साहावेना उशिर न लावीं ॥ दास चिंतामणी तुझा तुज विनवी ॥६॥नाम घेता०॥