व्यर्थ प्रपंचीं गुंतलों बहू विषयानें वेष्टिलों ॥
(तुझिया) भजना अंतरलों मोरेश्वरा ॥१॥
बहु फार माया मज लागलीया देहा ॥
(महाराजा) येकदां दीन राया मज कृपा करी ॥२॥
प्रपंच ही माया येथें बांधलो दृढची ॥
(भजन) तुझें गा मजसी हो न घडेचि ॥३॥
वेचिलें आयुष्य येथें न घडेचि साधन ॥
(माझें) चुकवी जन्म मरण गणाधीशा ॥४॥
तुझिया नामाची मज लागलीसे गोडी ॥
(भव) बंधन तूं तोडी हो (महाराजा) गणराजा ॥५॥
आहेसी कर्हेतिरीं होसि भक्ता सहाकारी ॥
(ध्यान) तुझें म्यां अंतरीं हो धरिलेंसे ॥६॥
कृपेचा सागरु होसी भक्तांचा दातारु ॥
(महाराजा) येकदां पैलपार हो उतरी मज ॥७॥
मोरया गोसावी मज जोडिला दातारु ॥
(महाराजा) तेणें मज वरु हो दिधलासे ॥८॥
तुंचि तूं ऐकचि प्रति तुझ्या हो चरणी ॥
(महाराजा) आवडी नामाचि मज लागलीसें ॥९॥
नृपा तूं करुनि मज लावि तूं चरणीं ॥
(महाराजा) दास चिंतामणि हेंचि मागतसे ॥१०॥
येई तूं मोरया चरण दाखवी नयनीं
(देह) कुरवंडी करुनी तुज ओवाळीन ॥११॥