पतित पावन सुंदरा ये ये हा श्री मोरेश्वरा ॥
दाखवी चरण उदारा धावे दातारा ॥
धांव रे पाव रे मजला ये ये हा येई दयाळा ॥
न येसील तरी तुझी लाज तुजला ॥१॥
हृदई माझ्या राहावें ये ये हा सनाथ करावें ॥
जन्मो जन्मीं उद्धरावें दास ह्मणावें ॥
निढळावरी बाह्य ठेवितां ये ये हा वाट पाहतां ॥
मज रे तुझि आस आतां शिणलो आतां ॥२॥
बहुत दिवस जाले तूं ये ये हा येई गणपती ॥
दाखवी चरण मजप्रति फिटेल रे भ्रांति ॥
करुणा वचनी विनवितो ये ये हा दास ह्मणवितो ॥
सकळ हो अन्याय क्षमा त्वां करावें आतां ॥३॥
शरीर भोग भोगीले ये ये हा कष्ट हे जाले ॥
कधी तूं पावसि माऊले धावे दयाळे ॥
आतां मज न उपेक्षी ये ये हा कोण रे रक्षी ॥
चरण तुझेचि लक्षी तुचि रे साक्षी ॥४॥
अंत माझा न पाहावा ये ये हा येई तूं देवा ॥
क्षणभर ऊशीर न लावावा धांवे बा देवा ॥
बहुत दिवस लेखितां ये ये हा कंठेना आतां ॥
धाडी मुळ मज ने आतां सोसेना आतां ॥५॥
नको देऊं यमा हाती ये ये हा दास तुझा रे ॥
लाज तुझी तुज रे कठीण नोव्हे रे ॥
कठीण तूं मज झालासी ये ये हा माये तूं कैसी ॥
ब्रीदावळी साच न करिसी जाऊं कोणापासी ॥६॥
आतां एक विनंती ऐकावी ये ये हा दास म्हणवावें ॥
जन्मो जन्मीं उद्धरावें चरणीं ठेवावें ॥
चिंतामणी दास विनवी ये ये हा भक्ती ही द्यावी ॥
भक्तीवीण उद्धरावें हेची तारावें ॥ पतित पावन सुंदरा०॥७॥