उपदेशपर पद

सुखा साठीं बा कां रे विषयीं तळमळसी तूं भारीं । माझे माझे घरवाडे दारा पोरें कवळुनि सारीं । रात्र दिवस श्रमुनियां तूं संसारीं ॥धृ०॥
धन दौलतिचे जन दिसती जरि तुज भाग्यवंत कोटी । तरि त्या नाहीं सुख कांहीं तिळभरि अंतरिं चिंता मोठी । सर्व सुख कांहीं तिळभरि अंतरिं चिंता मोठी । सर्व सूख आहे आत्मस्वरूपीं निर्धारीं ॥सु०॥१॥
जें तुज दिसतें तें सोडुनि अलक्ष आपण लक्षीं विचारीं । वृत्ति विरामें जें स्फुरतें सुख तें अनुभविं निरहकारीं । राम विष्णु कृष्ण जगन्नाथ स्मर आनंद कारी ॥सु०॥२॥