शतश्लोकी - श्लोक १००

आदौ मध्ये तथांते जनिमृतिफलदं कर्ममूलं विशालं
ज्ञात्वा संसारवृक्षं भ्रममदमुदिताशोकतानेकपत्रम् ।
कामक्रोधादिशाखं सुतपशुवनिताकन्यकापक्षिसंघं
छित्त्वासंगासिनैनं पटुमतिरभितश्चिंतयेक्षसुदेवं ॥१००॥