कां रे महारा बदमस्ता । कां हो ब्राह्मणबावा भलतेंच बोलतां । तुझे बापाचें भय काय । मायबाप तुमचें आमचें एकच हाय । ऐक ऐसें बोलूं नको ।
निर्गुणापासून अवघें झालों । निर्गुण तुला काय ठावें । आत्मस्वरुपीं शोधून पहावें । आत्मस्वरूप आम्हां कळेना । नाहीं तरी संतांशीं शरण जा ना । संतांशीं गेल्यानें काय होतें । चौर्यांयशीचा फेरा चुकतो । हें ज्ञान तुला कोणापासून प्राप्त झालें । एका जनार्दन प्रसादें कळूं आलें ॥ १ ॥