स्वरूपमंदिरीं होतें मी एकली । माया सांज वेळ अविद्येचे बिळीं ।
माझें तुझें चालतां पाउलीं । मोहो भुजंगें धरिली करांगुळी ॥ १ ॥
लोभसर्प डंखला करूं काय । जड झाला पाय ।
आशालहरी तापला माझा देह । तृप्ति वारा घाली वो गुरुमाय ॥ २ ॥
विषय निंब बहु गोडिये आला । भजनगूळ तो मज कडू झाला ।
वित्तहानीचा गळां झेंडु आला । असत्याअशुद्धाच्या येताती गुरुळा वो ॥ ३ ॥
कामिनी--कामाची डोळां आले पित्त । रसस्तुतिनिंदा काळे झाले दांत ।
विकल्पवासनेच्या मुंग्या धांवत । स्त्रीपुत्रलोभें जीवा पडली भ्रांत ॥ ४ ॥
मीतूंपणाची थोर आली भुली । मी येथें कोण वोळखी मोडली ।
अहं विवेकें काया जड झाली । सद्गुरु गारुडी बोलवा माऊली ॥ ५ ॥
गुरु गारुडी आला धाउनी । बोधवैराग्याचें पाजिलें पाणी ।
विवेकअंजन घातलें नयनीं । सोहंशब्द वाजवी नामध्वनी ॥ ६ ॥
मिथ्याभूतमय अवघी ब्रह्मस्थिती । अभंगस्वरूपीं लाविली विभूती ।
उतरला सर्प निवारिली भ्रांती । एका जनार्दनीं आलीसे प्रचीती ॥ ७ ॥