(दिंडी)
भीम व्याधाचा उद्धार कसा झाला ।
कथित व्यासाला रम्य वृत्त माला ।
भरतखंडीं तो वैदर्भ देश आहे ।
मंद नांवाचें एक नगर आहे ॥१॥
भीम नांवाचा व्याध तिथें नांदे ।
पापकर्मासी करीत असे मोदें ।
करी पापासी पृष्ठिं बाण-भाता ।
करीं तरवारी एक सुरा हाता ॥२॥
अशीं शस्त्रें तीं पारधीस घेई ।
व्याध कांतारीं नित्य असे जाई ।
बहुत श्वापदं कीं हनन करी भीम ।
मोट बांधुन तो नित्य बघे धाम ॥३॥
उदर पोषण हें करित कुटुंबाचें ।
तया ग्रामींचे दिवस उत्सवाचे ।
मांसविक्रय हा बहुत असा होई ।
म्हणुन श्वापदं कीं व्याध घरीं नेई ॥४॥
तया कांतारीं मनुज वास येई ।
असुर तेव्हां त्या समिप त्वरें येई ।
तया पाहुनियां गर्भगळित व्याध ।
चढे वृक्षीं तो त्वरित भीम व्याध ॥५॥
तया मागुनियां असुर चढे वृक्षीं ।
नाम होतें त्या शमिच असे वृक्षी ।
तयाभारानें मोडली असे ढाप ।
अतां दोघांचें संपलें असें पाप ॥६॥
तिचें ढापीचें पान पडे एक ।
तिथें देवाचे मस्तकींच ऐक ।
तळीं स्थापियली मूर्ति वामनानें ।
सहज दोघें निष्पाप पूजनानें ॥७॥
म्हणुन देवानें त्यांवरी कृपा केली ।
शुद्ध दोघांची त्वरित तनू झाली ।
दूत गणपतिचे नेत प्रभूपाशीं ।
वदे व्यासांसी विधी कथा ऐशी ॥८॥
देव भक्तीचा क्षुधित असे व्यासां ।
म्हणुन आवडला शुक्ल विप्र खासा
जाइ सदनासी भोजनाच साठीं ।
भक्ति विप्राची जडलि असे मोठी ॥९॥