गज्जलाञ्जलि - असो देव किंवा नसो, कां बर...

असो देव किंवा नसो, कां बरें
तयावाचुनी जीव हा घाबरे ?

जसें साण्डलें मूल चोहीकडे
बघे होऊनी कावरें बावरें.

तसें कां मला होय ? येथे पहा
न थोडे मला सोयर - धायरे.

मला लागणी गोड लागूनि कां
स्फुरे प्रार्थना, “ऊश्वरा, धाव रे !”

फुलें गोजिरीं दों दिसांची - कसा
सुखी गन्ध त्यांच्या स्मितांचा भरे !

हवा कापिती पडख मारीत तीं
कशी गोड निष्काळजी पाखरें !

नभांतूनि, तारे जिथे कोन्दले,
कसा लोचनानन्द हा पाझरे !

कसे कृष्णपाषाणभेगांतुनी
खळाळूनि येती रुप्याचे झरे !

फुलें, पक्षि, तारे, झरे - हे प्रभो,
तुझें वेड यांना जडे का खरें ?

नराला तुझ्यावीण नाही गती,
असें कोणतें पाप केलें नरें ?

२५ में १९२१