श्रीस्तोत्रम् - राजलक्ष्मीस्थिरत्वाय येथे...

राजलक्ष्मीस्थिरत्वाय येथेन्द्रेण पुरा श्रियः ।
स्तुतिः कृता तथा राजन् जयार्थं स्तुतिमाचरेत् ॥१॥
नमोऽस्तु सर्वलोकानां जननीमब्धिसंभवाम् ।
श्रियमुन्निद्रपद्माक्षीं विष्णुवक्षःस्थलस्थिताम् ॥२॥
त्वं सिद्धिस्त्वं स्वधा स्वाहा सुधा त्वं लोकपावनी ।
सन्ध्या रात्रिः प्रभा मूर्तिर्मेधा श्रद्धा सरस्वती ॥३॥
यज्ञविद्या महाविद्या गुह्यविद्या च शोभने ।
आत्मविद्या च देवि त्वं विमुक्तिफलदायिनी ॥४॥
अन्वीक्षिकी त्रयी वार्ता दण्डनीतिस्त्वमेव च ।
सौम्यासौम्यैर्ज्जगद्रूपैस्त्वयैतद्देवि पूरितम् ॥५॥
का त्वन्या त्वामृते देवि सर्वयज्ञमयं वपुः ।
अध्यास्ते देवदेवस्य योगिचिन्त्यं गदाभृतः ॥६॥
त्वया देवि परित्यक्तं सकलं भुवनत्रयं ।
विनष्टप्रायमभवत् त्वयेदानीं समेधितम् ॥७॥
दाराः पुत्रास्तथागारं सुहृद्धान्यधनादिकम् ।
भवत्येतन्महाभागे नित्यं त्वद्वीक्षणान्नृणाम् ॥८॥
शरीरारोग्यमैश्वर्यमरिपक्षक्षयःसुखं ।
देवि त्वद्‍दृष्टिदृष्टानां पुरुषाणां न दुर्लभम् ॥९॥
त्वमंबा सर्वलोकानां देवदेवो हरिः पिता ।
त्वयैतद्विष्णुना चांब जगद्व्याप्तं चराचरम् ॥१०॥
मा नः कोषं तथा कोष्ठं मा गृहं मा परिच्छदं ।
मा शरीरं कलत्रं च त्यजेथाः सर्वपावनि ॥११॥
मा पुत्रान्मा सुहृद्वर्गान् मा पशून् मा विभूषणम् ।
त्यजेथा मम देवस्य विष्णोर्वक्षस्थलालये ॥१२॥
सत्त्वेन सत्यशौचाभ्यां तथा शीलादिभिर्गुणैः ।
त्यज्यन्ते ते नराः सद्यः सन्त्यक्ता ये त्वयामले ॥१३॥
स श्लाघ्यः स गुणी धन्यः स कुलीनः स बुद्धिमान् ।
स शूरः स च विक्रान्तो यस्त्वया देवि वीक्षितः ॥१४॥
त्वयावलोकितः सद्यः शीलाद्यैरखिलैर्गुणैः ।
कुलैश्वर्यैश्च युज्यन्ते पुरुषा निर्गुणा अपि ॥१५॥
सद्यो वैगुण्यमायान्ति शीलाद्याः सकला गुणाः ।
पराङ्मुखी जगद्धात्रि! यस्य त्वं विष्णुवल्लभे ॥१६॥
न ते वर्णयितुं शक्ता गुणान् जिह्वापि वेधसः ।
प्रसीद देवि! पद्माक्षि! नास्मांस्त्याक्षीः कदाचन ॥१७ ॥
एवं स्तुता ददौ श्रीश्च परमिन्द्रायचेप्सितं ।
सुस्थिरत्वं च राज्यस्य संग्रामविजयादिकम् ॥१८॥
सुस्तोत्रपाठश्रवणं कर्तॄणां भुक्तिमुक्तिदं ।
श्रीस्तोत्रंसततं तस्मात् पठेच्च शृणुयान्नरः ॥१९॥